In de Oude Kerk in Ede weerklinken knallen als kanonschoten. Koorleden van Jubilate Deo bouwen een podium voor het Oranjeconcert zaterdagavond. De mannen werken als paarden. Om uiterlijk tien uur willen ze naar huis, want kwart over tien start de tv-uitzending. Tussen het kabaal door stemt Herman de Vaal uit Voorthuizen de vleugel.

Buiten de kerk vormt zich een lange rij voor de tompoucenkraam van de Hema. Brenda van Roekel rept zich met haar zoon Gert én een doos vol lekkernijen naar huis. Hoe ze het huwelijk zaterdag volgt? Ze krijgt een hoogrode kleur. „Ik ga straks bij m’n schoonmoeder kijken.”

Modezaak Van de Weerd meldt dat de winkel pas vanaf twee uur open is. Om de beperkte openingstijd te compenseren, schenkt het personeel vanmiddag oranjebitter en gaat „de wintercollectie voor de helft van de halve prijs” de deur uit. De eigenaar is verbaasd dat zo veel collega’s hun zaak wél open hebben. „Ik vind het fantastisch dat mijn personeel lekker thuis tv kan kijken.”

Dat doet het personeel van mevrouw Van der Sluys ook. In haar lingeriespeciaalzaak staat zoon Eric (11) achter de toonbank. „Ik kon geen medewerkers krijgen. De eerste komt pas om twaalf uur.” Een tv in de winkel hoeft voor haar niet. „Ik vind al die aandacht voor het huwelijk een beetje de spuigaten uitlopen.”

Achterkamp Lederwaren gaat vandaag om 12.30 uur open. De Bron daarentegen, een boeken- en cd-winkel, heeft vanaf negen uur vier man personeel lopen. Er is geen klant in de winkel te bekennen. Wim Nijland: „Geeft niks. We hebben ook een antiquariaat, werk genoeg.” Een tv in de zaak heeft Nijland niet. „Dat doen we met voetbal ook niet.”

Bij Toes Herenmode lopen vijf medewerkers, net als op een gewone zaterdag. „Ik heb gevraagd wie er vrij wilde hebben, maar niemand had er behoefte aan”, zegt de eigenaar. Een tv in de zaak? „Dat is tegen m’n principe.” Het eerste uur kreeg Toes al vijf klanten over de vloer. „Die had ik teleur moeten stellen als ik dicht was gebleven.”

Bij Trends Gallery staren de drie aanwezige personeelsleden naar een draagbare kleuren-tv naast de kassa. Het ding stoort behoorlijk. „Ik heb ’m van huis meegenomen, er zit een provisorische antenne op”, zegt bazin Kneepkens. Er ontstaat een spontane discussie over de afwezigheid van Máxima’s vader. „Waarom mag hij er dan niet bij zijn?” vraagt een van de andere dames naïef. „Nou joh, dat weet je toch wel; vanwege z’n verleden”, reageert haar cheffin. „Van mij had hij mogen komen; het is allemaal al moeilijk genoeg voor Máxima.”

In radio- en tv-zaak Modern loopt één klant. Het personeel kan kiezen uit vijftig beeldbuizen om de gebeurtenissen in Amsterdam te volgen. De grootste meet diagonaal dik 91 centimeter. „Dat kijkt wel lekker”, zegt een piepjonge verkoper. „Maar je moet wel op afstand blijven; dat is beter voor je ogen.”

In Yerseke begint de zaterdagochtend rustig. Een laaghangend zonnetje zet het centrum in een gele gloed. Op veel plaatsen wappert het rood-wit-blauw in de straffe bries. De haven oogt verlaten. Op straat is het uitgesproken stil.

Druk is het even na tienen wel bij bakkerij Filius, in het hart van het vissersdorp. Opvallend genoeg toont geen enkele klant belangstelling voor de televisie in de hoek van de zaak. Als het jawoord van de prins klinkt, wendt een vrouw op leeftijd even nieuwsgierig het hoofd richting de beeldbuis.

Yvonne Slabbekoorn van de plaatselijke bloemenzaak kijkt moederziel alleen naar een speciaal voor deze dag klaargezette tv. Behalve een wit hondje is er niemand in haar winkel te bekennen. „Even voor tien uur was het druk. Nu heb ik al een halfuur niemand gezien.” Het boeket van de bruid beoordeelt ze met kennersblik. „Mooi klassiek met rustige kleuren, het past bij haar.”

In elektronicawinkel Dorleijn lopen welgeteld drie klanten. Oog voor de tientallen televisies hebben ze nauwelijks. Eén man zoekt op zijn gemak een videorecorder uit. De andere twee gaan er met een gloednieuwe tv vandoor. „Die wordt direct in gebruik genomen. We zetten ’m in onze cafetaria. Service voor de klanten”, verklaart eigenaar Bloemheuvel.

Opvallend veel klanten hebben de afgelopen dagen een tv proberen te huren, aldus verkoper Maarten Dorleijn. „Vooral gereformeerden. Maar we verhuren helaas geen televisies.”

Rond elf uur is de straat volledig uitgestorven. Heel Yerseke lijkt voor de buis te zitten. Alleen een knaloranje pamflet op het aanplakbord voor de verkiezingen trekt de aandacht. ”Een vaste koers. Ook uw belang. SGP, lijst 1.”

Ook Alblasserdam ligt er deze zaterdagmorgen verlaten bij. Een politieauto met zwaailicht en sirene spoedt zich door het centrum. Een enkeling doet boodschappen in het winkelcentrum Makado. De oranje Hema-tompoucen zijn al voor negen uur uitverkocht. De jongens achter de kraam hopen dat het later op de dag met de worst nog wat wordt.

In een nieuwbouwwijk staat de met oranje stropdas en speld getooide J. Cammeraat uit Sliedrecht met nog enkele kijklustigen te wachten voor cultureel centrum De Wipmolen. Helaas blijft de deur dicht. „Wie wilde kijken, had zich moeten aanmelden”, zegt de gealarmeerde beheerder via het mobieltje. „Voor twee aanmeldingen doe ik de deur niet open.” „Dan gaan we maar weer terug”, zucht Cammeraat.

In de recreatiezaal van verzorgingscentrum De Alblashof zitten tientallen bewoners, de meesten in een rolstoel, rond een groot videoscherm. Sommigen zijn zichtbaar ontroerd als Willem-Alexander zijn jawoord uitspreekt. In sportpark Souburgh gaan de huwelijksbeelden aan de aanwezigen voorbij. De sporters maken zich op voor de Huwelijks Cross. Eerst zijn de jongeren van 6 tot 12 jaar aan de beurt. „Hardlopen door de modder, dat geeft een kick”, zegt een van de organisators.