De 42-jarige T. ontkende alle beschuldigingen en deed de aanklacht af als een complot. „De meisjes hebben hun verhalen op elkaar afgestemd.”

Turnvereniging Koppel in Amersfoort zette T. in 1993 op non-actief na een conflict met een destijds 12-jarige turnster. Het meisje beschuldigde hem van ontucht en deed hiervan aangifte. Ook de turnbond werd ingelicht. Sancties volgden echter niet, omdat T. de beschuldiging als een leugen afdeed en er niet meer bewijzen waren dan de verklaring van een turnster.

T. verhuisde vervolgens naar Limburg, waar hij bij een aantal turnverenigingen actief was. Eind 1999 werd hij bij de inmiddels opgedoekte Maastrichtse turnclub St.-Lambertus ontslagen. Tijdens de rechtszitting bleek dat er al in 1999 door een moeder van een van de turnsters van St.-Lambertus bij de politie aangifte was gedaan van seksueel misbruik door de turntrainer. Ook deze kwestie werd destijds niet uitputtend onderzocht, omdat T. ontkende en er geen bewijzen waren.

Dat veranderde echter in de zomer van 2003 toen een van de turnsters van St.-Lambertus bij haar moeder opbiechtte wat er bij St.-Lambertus zou zijn gebeurd. De moeder stapte daarop naar de politie en bracht zo de zaak aan het rollen. Zeven meisjes van St.-Lambertus deden uiteindelijk aangifte van seksueel misbruik. De arrestatie van T. in oktober ontlokte meer meldingen van ontucht, ditmaal uit Amersfoort. Drie ex-turnsters van Koppel verklaarden dat zij in 1993 door de trainer onzedelijk waren betast en herhaalden dit dinsdag voor de rechtbank.

De tien verklaringen bleken blauwdrukken van elkaar. T. zou de meisjes onder het mom van rekoefeningen en blessurebehandeling tijdens bijna iedere training seksueel getinte massage hebben gegeven.

T. wees de beschuldigingen van de tien slachtoffers, die door de affaire kampen met ernstige psychische problemen, categorisch van de hand. Hij erkende dat hij fysiek contact had gehad met kinderen, maar dat was volgens hem logisch omdat turnen een contactsport is.

De rechtbank doet uitspraak op 3 februari.