G. vertelde het „erg vervelend” te vinden en er enorm van „te balen” wat de patiënten is overkomen, maar de verminkingen werden niet veroorzaakt door zijn handelen. Het was een ziekenhuisbacterie die afstotingverschijnselen veroorzaakte, zei hij. „Ik heb ook helemaal geen trend kunnen waarnemen waaruit blijkt dat het door mijn handelen kwam”, zo wilde G. de rechtbank maar gezegd hebben.

Hoewel er 10 patiënten op de aanklacht staan, meldden zich 121 patiënten bij het Openbaar Ministerie met klachten over de ‘borstendokter’ die zichzelf borstenchirurg noemde. De officier van justitie stelde dat de tien mensen voor hun leven zijn verminkt met onder meer littekens en weefselverlies. „De verdachte houdt vol niets fout te hebben gedaan. Hij heeft slechts zijn eigen belangen voor ogen gehad”, aldus de officier.

Bij aanvang van de zitting probeerde de raadsvrouw van G., Carolien Noorduyn, de aanklacht onderuit te halen. Zij stelde dat de vergelding voor haar cliënt al „dubbel en dwars” heeft plaatsgevonden en dat een strafzaak mede om die reden niet meer nodig is. G. was gynaecoloog en niet opgeleid tot chirurg. Hij noemde zich wel dé borstenchirurg.

De advocate vindt dat de tuchtzaak „dunnetjes wordt overgedaan” en dat G. niet nog een keer kan worden gestraft, luidde haar verweer. Door de schrapping uit het zogeheten BIG-register kan G. niet meer als arts aan het werk. ,Hij is een paria geworden. Niemand wil met hem in verband worden gebracht. Ik vraag me werkelijk af wat de toegevoegde waarde van deze strafzaak is.¨

Dat verweer verwierp de rechtbank, omdat de tuchtrechter hem alleen uit het BIG-register kan schrappen, maar geen gevangenisstraf kan opleggen.