Volgens Wallage weten veel mensen die de Tweede Wereldoorlog niet hebben meegemaakt, niet meer precies waar 4 en 5 mei om draaien. Daarom zou die Tweede Wereldoorlog centraal moeten blijven staan bij het herdenken én het vieren. „Die dagen zijn onlosmakelijk verbonden”, stelt het comité.

Sinds 1990 is Bevrijdingsdag een officiële nationale feestdag, maar geen verplichte vrije dag. In veel cao’s is vastgelegd dat om de 5 jaar wel een vrije dag wordt gegeven. De eerstvolgende keer is dat in 2015.

Punt van kritiek op de jaarlijkse herdenking is dat deze te veel versnipperd is geraakt. Het comité wil de herdenking echter niet geheel beperken tot Nederlandse oorlogslachtoffers in de periode 1940-1945. Wallage: „We willen de Tweede Wereldoorlog centraal stellen, maar dat staat niet in de weg dat we aandacht besteden aan de mensen die gesneuveld zijn tijdens het handhaven van de vrede in internationaal verband.”

De Tweede Wereldoorlog moet centraal blijven staan, was de rode draad tijdens de ‘verkenningsbijeenkomsten’ die het comité had met belanghebbenden. Cruciale gebeurtenissen als de vervolging van de Joden, Roma en Sinti en de interneringskampen in Nederlands-Indië moeten volgens het comité steeds expliciet benoemd worden. „Alleen door te benoemen voorkomen we dat we vergeten”, stelt het comité.

Het comité doet elke 5 jaar een voorstel aan de regering over de invulling van 4 en 5 mei. De voorstellen worden nog getoetst in publieke debatten.