David wil in onze tekst zeggen: O, Heere, Gij zijt zo goed geweest dat ik mijn zonden met een goddelijke droefheid ronduit voor U mocht bekennen, en in wat Gij aan mijn ziel gedaan hebt in het vergeven en kwijtschelden van de schuld en straf van de zonden. Zo zal ieder kind van God die dit hoort of leest dezelfde middelen bij de hand moeten nemen om ook Gods genade over zijn ziel te gevoelen. Ja, alle bedroefde en verslagen harten zullen daaruit moed grijpen. Zulke predikanten, die dit bij eigen bevinding van God hebben geleerd, zijn de beste onderwijzers. Dit zien wij ook bij die voortreffelijke leraar der heidenen. Paulus, die grote apostel, leerde de gelovige Romeinen dat er geen verdoemenis is voor hen die in Christus Jezus zijn. Laten hier alle predikanten vermaand zijn en erop letten dat ze niet alleen zuiver zijn in de leer, maar ook in een godzalig leven. Want indien de leraars niet godvruchtig zijn, hoe zullen zij anderen kunnen stichten? Er zijn er ook die met een schijn van devotie bidden. Zij geven aalmoezen aan de armen, maar zij doen het niet op een behoorlijke wijze. Daarom zijn ze ook voor God een gruwel. Christus zegt tegen de gemeente van Sardis: „Ik heb uw werken niet vol gevonden. Wacht u dan, geliefden, voor het bedrijf van zulke mensen, want voorzeker de dood is in de pot. Tracht naar godvruchtigheid in uw leven. A. Hasius, predikant te Leeuwarden (Koninclijcke Leyd-ster na den Hemel, 1656)