Diagnose psychische patiënten Amsterdam vaak verkeerd
Het aantal verkeerd gestelde diagnoses onder psychisch zieken in Amsterdam is erg hoog. Ook stellen diverse hulpverleners onafhankelijk van elkaar verschillende diagnoses bij dezelfde persoon.
Dat zeggen psychiatrische patiënten die zijn geïnterviewd door het Amsterdamse Patiënten/Consumenten Platform (APCP). De resultaten van dit onderzoek zijn donderdag overhandigd aan de Amsterdamse wethouder H. Belliot.
De APCP-vertegenwoordigers ondervroegen 31 patiënten. Meer dan de helft van hen bestond uit autochtone deelnemers, de anderen waren van Surinaamse (3), Marokkaanse (3), Egyptische (1) en Indonesische (1) afkomst.
Een groot aantal van hen klaagt over het stellen van de diagnoses die volgens hen vaak niet kloppen en waar zij zichzelf niet in herkenden. Een verkeerde diagnose kan ertoe leiden dat mensen soms jarenlang niet de hulp krijgen die ze nodig hebben. Hierdoor leggen ze lange routes af in de hulpverlening en kunnen ze zich onbegrepen voelen.
Eenzaamheid vormt een zware last, zo blijkt. Het niet naar buiten durven komen met de problemen speelt hierbij een belangrijke rol. Met name de Turkse en Marokkaanse vrouwen die deelnamen aan het onderzoek hebben de problemen vaak jarenlang geheimgehouden. Een van de essentiële problemen die geheim worden gehouden, is huiselijk geweld. Slachtoffers staan bij het naar buiten brengen van huiselijk geweld voor een dilemma. Men kan door de omgeving als de veroorzaker van het geweld worden aangezien.
Het uitsluiten en uitstoten kan gebeuren door familieleden, vrienden, kennissen, buren, werkgevers en medewerkers van instanties. De beeldvorming ten opzichte van psychische problemen blijkt daarbij belemmerend te werken.
Andere kernproblemen zijn de slechte financiële positie van de onderzochten en hun slechte positie op de arbeidsmarkt. Over het laatste verscheen deze week ook een landelijk rapport, waarin wordt vastgesteld dat mensen met een arbeidshandicap bijzonder moeilijk een plek op de arbeidsmarkt kunnen veroveren.
Naar aanleiding van het rapport adviseert de APCP de patiënten om hun problemen te accepteren en contact met lotgenoten te zoeken. Het platform raadt hulpverleners aan meer aandacht te besteden aan de diagnose en de patiënten minstens een keer hun hele levensverhaal te laten vertellen. Projectmedewerker Maria Hoeffnagel van het APCP vraagt zich ook af of het in voorkomende gevallen niet beter is om autochtone patiënten zo veel mogelijk naar psychiaters te verwijzen uit hun eigen land. Onvrede over culturele verschillen wordt dan voorkomen.