Ds. C. Blenk en zijn vrouw bewonen sinds enige tijd weer een flat in de hofstad. „Mijn vrouw komt uit Den Haag en toen ik met emeritaat ging, wilde ze terug naar deze stad. We hebben hiervoor een aantal jaren in Lienden gewoond. Ook prachtig, zo in de Bijbelgordel, maar nu zijn we weer terug aan het front.”

Het front is een thema dat steeds terugkomt als de jubilerende ds. Blenk (74) vertelt over zijn leven. „Ik ben dankbaar dat ik nu veertig jaar aan dat front mag dienen. In Amsterdam, in Delft, maar ook daarvoor in Woubrugge. Oudewater, en andere plaatsen waar ik na m’n emeritaat nog pastoraal werk mocht en mag doen, voelden meer als thuisfront.”

De predikant, ooit geschiedenisleraar, blijft een docent. In zijn preken, maar ook in zijn praten. „Ik wil dingen duiden. We moeten wat er gebeurt, doorzien.”

In zijn appartement in Den Haag heeft hij geen internet­aansluiting. „Heerlijk, toch?” zegt hij een tikkeltje triomfantelijk. „Ik kan het me permitteren, nu ik met pensioen ben. Als je midden in het werkproces staat, gaat dat niet meer. Dan moet je wel. Maar als ik het tegen mensen vertel, dan zeggen ze allemaal dat internet en e-mail een verslaving zijn. En ze zijn jaloers dat ik het niet heb. Het is vooral ook slecht voor je geheugen en dus voor ons historisch besef.”

Geen internet, maar wel van alles op de hoogte. „In Lienden nam ik tv voor het journaal en de achtergronden. En ik lees veel kranten. Door een goed artikel komt een moeilijk conflict in de wereld soms ineens in het juiste kader te staan. Dat is misschien ook wel wat de mensen tegenwoordig ontbreekt. Ze zien alles, ze zijn overal direct van op de hoogte, maar ze doorzien niet wat er gebeurt. En daar gaat het om. Dat we de zaken door­hebben.”

Veertig jaar predikant. Hoe staat het ervoor met de kerk?

„Niet zo best. Ik heb meestal in gemeenten in de Randstad gestaan. Met liefde. Omdat ik iets met het front heb. Maar het gaat hard terug. Hier in Den Haag moeten acht van de vijftien kerken dicht. En we tellen inmiddels in deze stad wel zeventig moskeeën, grote of kleine. Gelukkig zijn er ook bloeiende gemeenten. Maar als er een tijd van grote afval is, zoals de Bijbel ons voorzegt, dan is het deze tijd waarin we leven.”

Hij kijkt even peinzend voor zich uit. Om dan de vensters van z’n eigen leefomgeving open te stoten. „Het geldt trouwens niet alleen voor de Randstad, of Neder­land, maar voor heel Europa. Hoe het komt? We weten het niet precies. Urbanisatie en secularisatie houden verband met elkaar. Wat dat betreft is de situatie in de grote steden in ons land veel representatiever dan de situatie in de zogenoemde Bijbelgordel.

Al haal ik daar m’n hart op, hoor. Onlangs mocht ik nog preken voor een volle kerk in Apeldoorn; daar krijg je weer moed door. Zo veel jonge mensen. Maar ook Sliedrecht, waar het op zondag op straat nog zo heerlijk rustig kan zijn. En al die mensen die naar de kerk gaan.”

Hij verbetert zichzelf: „Naar de kerkén gaan. Want het zijn er veel. Ik ben secretaris geweest van het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte. Alles op alles hebben we gezet om die kerken bij elkaar te brengen. Maar ondertussen scheurde het in 2004 in m’n eigen kerk. Dat was de zwartste dag uit m’n kerkelijke loopbaan.”

Bent u door uw ervaringen pessimistisch geworden over de toekomst van de kerk?

„Een historicus leest de toekomst niet. Maar als ik de zaken op wereld­schaal bezie, vanuit de openbaring van God, dan denk 
ik wel te kunnen stellen dat 
alles escaleert. Dat is het kernwoord. In het Midden-Oosten, opnieuw tussen Oost en West. Pas in de twintigste eeuw was er een echte wéreldoorlog. Daarvoor waren er tal van oorlogen, maar nooit op wereldschaal. En de Eerste Wereldoorlog leidde tot een Tweede Wereldoorlog. En er is de opkomst van de islam. Dat is een vervangingsreligie. Een godsdienst die zich in de plaats nestelt van jodendom en christendom.”

Hij steekt z’n vinger op, knijpt z’n ogen toe. „Maar het escaleert ook in pósitieve zin. Het Evangelie gaat de héle wereld over. Dat is ook iets van deze tijd. Dat geeft hoop, het maakt me blij. Ik ben dankbaar daaraan mee te mogen werken. Zo heb ik in Delft drie Iraanse gezinnen mogen dopen. Geweldig.

Toen ik in 1983 intrede deed in de Noorderkerk in Amsterdam, stond die kerk op de nominatie om gesloten te worden. Ik heb mee mogen helpen om het gebouw voor de gemeente te behouden. Maar als je het kerkgebouw redt, heb je de gemeente nog 
niet gered. Dankbaar zie ik dat God daar toch doorgaat. Ze lijken de crisis achter de rug te hebben die in veel gemeenten in ons land nog komen moet. Daarom zeg ik tegen die gemeenten waar het kerkelijk leven nog goed draait: wees dankbaar. Houd wat je hebt. Niet door de deur dicht te doen, maar door de deur open te houden, zoals Christus tegen de gemeente van Filadelfia zegt. Naar elkaar, naar de wereld buiten. Houd elkaar vast. In liefde.”

Ds. C. Blenk

Cornelis Blenk werd geboren op 10 februari 1940 in Vlaardingen.

Na een studie geschiedenis en een baan als geschiedenisdocent ging hij theologie studeren in Utrecht en werd hij IZB-evangelist in Zoetermeer. In 1974 werd hij bevestigd tot hervormd predikant in Woubrugge. Daarna stond hij te Oudewater (1978), Amsterdam (1983) en Delft (1994). Ds. Blenk ging in 2005 met emeritaat.

Hij was zeventien jaar lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond. Daarnaast was hij secretaris van het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte (COGG), doet hij studentenwerk en leidt hij kerkhistorische reizen.

Zie ook:

Op reis door de kerkgeschiedenis, : ds. Blenk als reisleider, (Reformatorisch Dagblad, 07-10-2011)

Kerknieuws : Ds. C. Blenk neemt afscheid van Delft, (De Waarheidsvriend, 17-02-2005)

Roeien tegen de stroom in : interview met ds. Blenk als secretaris van het COGG, (Reformatorisch Dagblad, 08-03-2001)

Stadspredikant in de frontlinie : Historicus-theoloog ds. C. Blenk wil daar zijn waar de dingen gebeuren, (Reformatorisch Dagblad, 25-08-1999)

Ds. C. Blenk doet intrede in hervormd Delft, (Reformatorisch Dagblad, 20-09-1994)

Bevestiging ds. C. Blenk te Amsterdam, (Reformatorisch Dagblad, 26-04-1983)

Kerknieuws : Bevestiging en intree van ds. C. Blenk te Oudewater, (De Waarheidsvriend, 14-12-1978)

Uit de pers : bevestiging en intrede drs. C. Blenk te Woubrugge, (De Waarheidsvriend, 12-09-1974)