Aan de westzijde van Aleppo bouwt het Syrische leger momen­teel een grote troepenmacht op, terwijl meer noordelijk de Islamitische Staat (IS) grote aantallen strijders heeft verzameld. Sinds juli 2012 is Aleppo feitelijk in tweeën gesplitst. Er is een gedeelte dat door het Syrische leger wordt gecontroleerd, terwijl allerlei gewapende milities het andere deel van de stad in handen hebben.

De christelijke wijken van Aleppo bevinden zich in het door het Syrische leger gecontroleerde gedeelte. De christenen blijken gehecht te zijn aan hun woonplaats. Terwijl in andere delen van Syrië –zoals in de stad Homs– christenen vaak massaal op de vlucht sloegen, kozen christenen in Aleppo er in meerderheid voor om te blijven.

De etnische zuiveringen die in de Iraakse stad Mosul plaats­vonden, hebben echter diepe sporen achtergelaten in het bewustzijn van de christenen van Aleppo. Ze vrezen dat hun dagen in deze stad wellicht geteld zijn. Op dit moment staan de IS-strijders voor de poorten van de stad.

Belastingen

Organisaties als Kerk in Nood en Open Doors bieden christenen in Aleppo steun. Zuster Annie Demerjian liet Kerk in Nood deze week weten dat „Aleppo een langzame dood sterft, en met de stad de christenen. De totale infrastructuur is verdwenen, er is geen water, geen elektriciteit. De meeste christenen zijn vergeten wat het is om vlees of vers fruit te eten.”

Samir werkt in Aleppo als vrijwilliger voor Open Doors. Hij verhaalt over de problemen die de kerken hebben om voedsel –dat met geld van Open Doors is gekocht– naar de christelijke wijken in Aleppo te vervoeren. Gewapende milities vragen exorbitante „belastingen” om deze hulp­transporten door te laten.

Open Doors noemt de sfeer in Aleppo grimmig. „De mensen praten alleen nog maar over oorlog en verwachten dat het nog veel erger gaat worden. Veel christenen zouden willen ver­trekken, maar durven niet. Talloze christenen die Aleppo per bus of auto verlieten, werden door gewapende milities gekidnapt.”

Bescherming

Antoine Audo is sinds 25 jaar de Chaldeeuwse bisschop van Aleppo. Hij schreef onlangs dat de christenen hun stad niet meer herkennen en „gewend zijn geraakt aan de dood en vernietiging die hen dagelijks bedreigen. Ze zijn zowel geestelijk als lichamelijk volkomen uitgeput.”

Volgens de bisschop praat iedereen over de eindstrijd die in Aleppo zal plaatsvinden. „Als christenen weten we niet wat dit voor ons zal betekenen. De vrees is groot dat we zullen eindigen zoals onze geloofsbroeders in Mosul.”

Toch is er hoop, aldus de geestelijke. „Als ik door het stof en de puinhopen van Aleppo loop”, schreef bisschop Audo, „ben ik niet bang. Ik geloof in Gods bescherming.”