Militairen, mariniers, jongeren, huisvrouwen. Alles komt langs op de eerste morgen van de Nijmeegse Vierdaagse. Langs de Tielsestraat in het Betuwse dorp Valburg wordt de boodschap verkondigd: „Beste mensen, waar gaat u heen? We zijn onderweg om God te ontmoeten.”
Dinsdagmorgen half acht. In zijn woning in Valburg gaat ds. B. van Leeuwen voor in gebed. „Gods zegen is nodig voor deze morgen, aan Zijn zegen is alles gelegen.”
Voor de derde maal grijpt de predikant van de hervormde gemeente Valburg-Homoet de vierdaagse aan om met de Bijbelse boodschap aan de weg te timmeren. „Er persen zich vandaag 43.000 wandelaars door ons dorp. De meesten hebben nog nooit van Christus gehoord. Dan dunkt mij dat je toch niet thuis kunt blijven. Op de jongste dag zou zo iemand tegen mij kunnen zeggen: „Dominee, ik was onbekeerd, maar toen ik door Valburg kwam, heeft u niets tegen mij gezegd.””
Op zijn witte shirt staat de tekst: „Jezus redt! Gelooft in Hem!” „Het moet hier kort en krachtig. Je hebt maar een paar tellen om even met iemand mee te lopen en je taalgebruik moet heel basaal zijn. Een woord als ”zalig” kun je niet gebruiken. Dat zegt deze mensen niets. Zalig? Dat is voor hen een avondje stappen.”
Met enkele vrienden staat de Valburgse voorganger langs de Tielsestraat. In een weiland naast de weg heeft hij een spandoek in de grond gepoot: „Jezus Christus, de Zoon van God, zegt: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Ieder die in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Hier gratis een Bijbel.”
Gelukkig
Een colonne soldaten passeert. In een rugzak schalt een radio. Ds. Van Leeuwen loopt een stukje mee. „Dag mensen, hier, het Evangelie voor u.” De meesten kijken voor zich. Een ander lacht. Een enkeling steekt zijn hand uit voor een folder. Iemand roept: „Mijn zonden zijn al vergeven.”
De sfeer blijft goed. De eerste blaren en kapotte voeten moeten nog komen. „Hier jongens, een stukje van de Bijbel. Daarin kun je lezen hoe je gelukkig kunt worden.”
Tegen een groepje meiden die al zingend („Ai, ai, jippie jippie jeee”) langskomen: „Hé, zijn jullie onderweg? Waar ga je heen?” „Naar Nijmegen”, roept iemand. „Ja, naar Nijmegen”, reageert ds. Van Leeuwen. „Maar ook naar de ontmoeting met God. Laat je met Hem verzoenen.”
Met een Lukasevangelie in de hand, tegen een paar oudere wandelaars: „Meneer, mevrouw, mag ik u dit geven? Het is echt belangrijk voor u.” Het mag niet.
Er komen Engelsen langs, te zien aan het vlaggetje dat uit de rugzak steekt. Van Leeuwen vertaalt de tekst op het spandoek in het Engels. Het wordt gaandeweg rumoeriger, met radio’s, toeters en zingende mensen. De stemming zit er in. „Read the Gospel, pray to God”, roept de voorganger de Engelsen nog na.
Vrolijk passeren twee rolstoelers. Ds. Van Leeuwen holt een stukje mee. Een van de rolstoelers neemt een Lukasevangelie aan en stopt die in zijn zak. „En zondag naar de kerk komen hè!” „Ieder zijn ding”, zegt de ander.
Megafoon
Het is inmiddels half tien. De sliert wandelaars dijt uit. Het wordt druk. De weg slibt dicht met lopers. Iemand zingt iets over „Early in the morning.” Er komt een megafoon aan te pas. „Goedemorgen beste mensen, hartelijk welkom in Valburg”, schalt het over de straat. „U gaat God ontmoeten. Daarom moet u uw zonden belijden. Laat u toch met God verzoenen.”
„O nee, hè. Wat krijgen we nou”, roept iemand terug. Een ander: „Vandaag niet.” Een derde: „Houd op daarmee. Breng ons liever bier.” „U kunt niet zonder Jezus Christus leven en niet zonder Hem sterven.” Veel schouders worden opgehaald. Christus? En sterven, vandaag? Maar wij léven en doen nu mee aan de Vierdaagse.
Opnieuw komen er Engelsen voorbij. „You need a Saviour”, schalt het uit de megafoon. De stoet trekt voort. Ze moeten nog naar Nijmegen vandaag. En ze willen het eindpunt zeker halen.
„Beste mensen, wat een mooie dag vandaag! Maar het gaat niet goed als u Christus niet kent, als jij niet in Hem gelooft.” Iemand roept: „Wie zegt dat ik niet in Hem geloof.” Ds. Van Leeuwen deelt het Evangelie van Lukas uit. Waarop iemand sneert: „Geef dat aan de heidenen.” „Alstublieft dan, speciaal voor u”, zegt de predikant. De reactie: „Waar is de prullenbak?”
Vorig jaar
„Wie wil er meer van de Bijbel weten?” De meesten glimlachen en lopen door. Iemand maakt zich even los uit de groep, en zegt: „Meneer, vorig jaar stond u hier ook. Toen kreeg ik een Bijbel van u. En sindsdien lees ik die elke dag.”
Ds. Van Leeuwen straalt.
Zie ook:
Het Evangelie voor wandelaars vierdaagse (Reformatorisch Dagblad, 17-07-2013)