Tijdens de zwangerschap zeggen ze al Engelse kinderversjes op, ze huren dure leraren voor hun peuters en sturen kleuters naar de Verenigde Staten om het accent op te pikken. Maar de laatste tijd nemen Zuid-Koreaanse moeders wel erg extreme maatregelen om hun kinderen van de aloude Aziatische verwarring tussen de letters L en R af te helpen: ze laten hun kroost aan hun tong opereren.

De kinderen ondergaan een chirurgische ingreep, frenulotomie genaamd, waarbij het stukje weefsel waarmee de tong vanonder vastzit wordt doorgeknipt, met als gevolg dat de tong langer en vermoedelijk wendbaarder wordt. De ingreep wordt in westerse landen ook uitgevoerd, maar alleen als het weefsel onder de tong een abnormale vorm heeft en een kind hindert bij het spreken, waardoor het bijvoorbeeld slist. In Zuid-Korea is de ingreep echter verworden tot ’de redding’ voor de vele ouders die ervan overtuigd zijn dat hun kinderen zonder accentloos Engels gedoemd zijn te mislukken in deze wereld

De Zuid-Koreaanse overheid is helemaal niet blij met de tong-operaties en is campagne gestart om een einde aan de ingrepen te maken. De Nationale Commissie voor de Mensenrechten heeft speciaal voor de campagne een filmpje opgenomen dat ouders moet wijzen op hun vreemde gedrag. Het filmpje toont een jonge moeder die, ontstemd door de uitspraak van haar zoon op de musical van zijn Engelse kleuterschool, het jongetje halsoverkop naar een kliniek sleept waar hij ’geholpen’ wordt. De jongen schreeuwt uiteraard moord en brand terwijl zijn moeder en een verpleegster hem op de operatietafel gedrukt houden, waarbij de moeder zegt: „Het is allemaal voor z’n eigen toekomst.”

„Veel kijkers wenden hun hoofden af als de operatie in beeld komt”, zegt regisseur Park Jin-pyo, die opnames van een echte ingreep gebruikte voor het filmpje. „Ik wilde laten zien hoe onze maatschappij de mensenrechten van onze kinderen schendt in naam van hun eigen toekomst.”

De ”Engelse ziekte” onder kleuters begon vier jaar geleden, toen de Zuid-Koreaanse regering Engels als vak verplicht stelde vanaf de derde klas van de lagere school. Waar foutloos Engels ooit werd gezien als pedant en onpatriottisch, veranderde het in korte tijd in een statussymbool dat vereist was in bedrijven en op universiteiten. „Veel ouders hebben de illusie dat goed Engels het leven van hun kinderen zou kunnen veranderen”, zegt Song Young-hye, die leiding geeft aan ”Wonderland”, een van de duizenden opleidingen Engels die in Zuid-Korea als paddestoelen uit de grond schieten en waarin miljarden omgaan.

Het is niet bekend hoeveel kinderen in Zuid-Korea de tongoperatie hebben ondergaan. Terwijl lokale media melden dat vooral in de rijkere districten van de hoofdstad Seoul veel kinderen worden geopereerd, zeggen doktoren dat die berichten overdreven zijn. De artsen bestrijden ook ten zeerste dat de Koreaanse tong te kort of inflexibel zou zijn om goed Engels te leren, waarbij zij wijzen op de duizenden Zuid-Koreanen die wel accentloos Engels spreken. De oplossing voor een uitspraakprobleem is volgens hen oefening en geen operatie.

Kinderpsycholoog Noh Kyung-sun, die werkzaam is in het Kangbuk Samsung-ziekenhuis in Seoul, noemt de operaties „gekkenwerk.” Om aan te geven hoe een kinderleven verstoord kan worden door de overtuiging van de ouders beschrijft hij het geval van een 3,5 jaar oud kind dat bij hem in de praktijk kwam. „Dat kind kwam hier binnen, zag een grote poster van Jackson Pollock aan de muur en begon iedere letter, J.A.C.K.S.O.N, afzonderlijk op te lezen, maar het sprak Koreaans noch Engels”, aldus Noh.

De Zuid-Koreaanse overheid heeft geprobeerd om een deel van de particuliere opleidingen Engels op te nemen in het staatsonderwijs, onder meer door meer leraren, inclusief ”native speakers”, aan te stellen. Maar er is nog geen teken dat de Engels-rage afneemt. De rage heeft zelfs veranderingen teweeggebracht in de Koreaanse taal. Zo is in Zuid-Korea het nieuwe begrip ”ganzenvaders” ontstaan. Met het begrip worden de vaders aangeduid die ieder seizoen overvliegen naar de VS om zich te verenigen met hun kinderen, die daar enkel om Engels te leren naartoe zijn gestuurd.