De jongste affaire waarover Nicolas Sarkozy uitleg moest komen geven betrof de verdenking dat de oud-president zijn macht zou hebben misbruikt. Hij zou een topfunctionaris bij justitie, Gilbert Azibert, hebben beloofd zich sterk te maken voor diens verlangen naar een post in Monaco. In ruil daarvoor kreeg Sarkozy geheime informatie toegespeeld over zijn positie in een lopende zaak.

Justitie nam de nieuwste affaire dinsdag hoog op. Als dit een

poging was de rechtsgang te

beïnvloeden, moest er een duidelijke boodschap komen. Niemand staat immers boven de wet, zelfs een oud-president niet. Voor het eerst in de geschiedenis van de Vijfde Republiek werd een oud-president in voorlopige hechtenis genomen om deze te verhoren over de ernstige verdenking van beïnvloeding. Een stap die dinsdag in linkse kringen vanzelfsprekend werd toegejuicht.

Ondanks het feit dat Sarkozy in verband wordt gebracht met verschillende affaires, kwam het tot op heden nooit tot een veroordeling. Een schijnbare onaantastbaarheid die eerder zo kenmerkend was voor de voormalige Italiaanse premier Berlusconi.

De Franse justitie staakte onlangs het onderzoek naar zijn aandeel in de affaire Bettencourt waarin het draaide om illegale donaties voor de financiering van Sarkozy’s verkiezingscampagne in 2007. Er was te weinig bewijs dat Sarkozy misbruik zou hebben gemaakt van de geestelijke gesteldheid van de steenrijke weduwe.

Enkele naaste vrienden en politici uit het kamp van Sarkozy reageerden fel op de hechtenis. Nicolas Sarkozy is volgens hen het slachtoffer van de verbetenheid van enkele linkse vooraanstaande topfunctionarissen bij justitie.

De oud-president als slachtoffer van een linkse hetze? In het rechtse kamp zijn ze ervan overtuigd. Op Twitter regende het steunbetuigingen aan het adres van Sarkozy. Prettig voor hem, alleen lijkt het erop dat een deel van die rechtse aanhang het vertrouwen in hem kwijt is.

De affaire-Bettencourt mag dan een voor de oud-president gunstige afloop hebben gehad, er kleven nog heel wat andere affaires aan Sarkozy die een comeback niet zonder risico maken.

Onlangs kwam naar buiten dat de verkiezingscampagne van 2012 vele malen meer heeft gekost dan wettelijk is toegestaan in Frankrijk. Om dat plafond ongezien te kunnen overschrijden had het UMP een constructie opgezet om het geld via nepfacturen terug te laten vloeien in de partijkas.

Er bleken niet alleen onregelmatigheden te bestaan bij de laatste presidentscampagne. Vorig jaar startte justitie een uitgebreid onderzoek naar de financiering van de verkiezingscampagne van Sarkozy in 2007. Er zijn inmiddels meerdere bronnen opgedoken die aannemelijk maken dat de Libische leider Gaddafi met 50 miljoen euro de partijkas spekte.

Die verdenking was voor twee rechters voldoende reden om de telefoongesprekken tussen Sarkozy en zijn advocaat af te luisteren. Sarkozy kreeg daar echter lucht van en kocht onder een valse naam een ander toestel.

Justitie eist nu een verklaring voor dat tweede toestel. Hoe kon Sarkozy nu weten dat hij afgeluisterd werd? Volgens de onderzoekers heeft het er alle schijn van dat hij daarvan op de hoogte is gebracht via Gilbert Azibert. Sarkozy verwees de nieuwste beschuldigingen meteen naar de prullenmand. Het afluisteren door justitie betitelde hij als „Stasipraktijken.”

Officieel had hij er nog niet over gesproken. De aankondiging van zijn comeback op het politieke toneel en een nieuwe gooi naar het hoogste ambt wilde Nicolas Sarkozy bewaren voor het partijcongres aan het eind van het jaar. Zijn aanhang stond achter hem, ondanks de netelige dossiers waarin zijn naam voorkwam. Daar kan nu toch verandering in komen.

Oud-minister van Buitenlandse Zaken Alain Juppé doet het goed in de peilingen en kan profiteren van de reeks affaires rond Nicolas Sarkozy. Hij wordt beschouwd als een serieuze kandidaat voor het presidentschap. Veel Fransen zien in hem de ideale president.

Hoelang blijven de partijleden nog trouw aan de voormalige hyperpresident?

De kansen van Sarkozy om in 2017 als leider van rechts een nieuwe poging te wagen om terug in het Elysée te komen, lijken in ieder geval heel klein geworden, nu hij als een van criminele activiteiten verdachte op de voorpagina’s van de Franse kranten staat vermeld.