Wat zijn biograaf Forkel vertelt –een slapeloze edelman bestelt muziek om bij in te slapen en beloont Bach met een bokaal vol goudstukken– lijkt geen afdoende verklaring. Feit is dat Bach zich in deze ”Clavier-Übung” uit 1741 helemaal manifesteert als architect én goudsmid tegelijkertijd. Hij componeerde een stuk met een uitermate ingenieuze opbouw en voorzien van talloze briljante details.

Maar wat de producer van deze cd ertoe bracht aan de veertig opnamen (op piano) er één te willen toevoegen, kan ik helemaal niet begrijpen. Er zijn maatgevende opnamen van de Goldberg­variaties. Hoewel de in 2009 overleden Leen de Broekert een getalenteerd musicus was, kan hij niet in de schaduw staan van bijvoorbeeld Schiff of Perahia.

Daarmee is niet gezegd dat de uitvoering slecht is. Integendeel, De Broekert kent het stuk goed en weet wat hij ermee aan moet, al is zijn tempo soms wat laag. Om het probleem van de gekruiste handen te omzeilen, speelt hij één stem een octaaf hoger of lager. Dat is niet ideaal, omdat zeker in de hoogte, als de ongedempte snaren worden bereikt, de klank iets Liszt-achtigs krijgt.

Mijn grootste bezwaar tegen deze cd is echter de opnamekwaliteit. Het is een liveopname uit 2000, met een paar notoire hoesters in de zaal en een wat dikke klank, alsof de piano tussen gordijnen staat.

De nagedachtenis van De Broekert, die eerder een prachtige Schubert-cd maakte, verdiende een beter eerbetoon.

J.S. Bach – Goldberg Variationen – Leen de Broekert, piano; Brobin (BRO-801); € 10,-; meer informatie: www.leendebroekert.nl