Gezipark vormde het startpunt van een politiek heel onrustig jaar in Turkije. Justitie begon een onderzoek naar corruptie en vriendjespolitiek in de kringen rond de islamitisch-conservatieve Erdogan. Die sloeg terug door op grote schaal politiemensen en aanklagers te ontslaan. Later werden Twitter en YouTube verboden.

Het internationale vertrouwen in Erdogan leek langzaam maar zeker te verdwijnen. De invloedrijke zakenkrant Financial Times schreef eind maart in een commentaar dat de Turken maar eens verder moesten kijken dan Erdogan omdat die het land toch niet meer zou terugbrengen op het „gematigde pad”.

Minister Lilianne Ploumen (Buitenlandse Handel) heeft niks gemerkt van een tanende interesse voor Turkije. „De animo voor de missie was heel groot”, zegt ze. Het Nederlandse bedrijfsleven is bovendien „best wel wat gewend”. Zaken die niet goed zijn voor het ondernemersklimaat zal ze aankaarten in gesprekken met de regering.

De onrust is „nog te klein”, meent Paul van Kessel van het bedrijf Estillon, een producent van ondervloeren. Het gaat om „incidenten”. Rusland is een voorbeeld van een land waar hij het even rustiger aandoet, door de crisis in Oekraïne. Daar zijn een aantal zaken even „uitgesteld”.

Frank Goossensen van Arcadis ziet de onrust in Turkije als „rimpelingen in de ontwikkeling”. Hij heeft voldoende vertrouwen in de Turkse democratie dat het goed komt. „Bij Rusland denk ik wel twee keer na”, zegt Marco Verhoek van Rent-All, dat licht-, video- en geluidsmateriaal verhuurt.

Het was volgens Gerbrand Bas van het bedrijf Yard 9 eerder wachten op de Turkse bedrijven. Die leken de rem erop te zetten na de langdurige rellen in het Gezipark. Dat zag hij weer gebeuren rond de gemeenteraadsverkiezingen eind maart. Maar na de overwinning van de partij van Erdogan is het nu weer „business as usual”.