Binnenvaartpredikant ds. Meijvogel was tien jaar Noordzeevisser
Dirk Meijvogel was in 1988 de jongste schipper-eigenaar van een Nederlandse kotter. Tien jaar lang bevoer hij de Noordzee. Toen werd hij visser van mensen en diende twee gemeenten. Maar ruimte en water bleven trekken. Morgen doet ds. Meijvogel intrede als binnenvaartpredikant.
Ruim zes weken heeft hij er al op zitten. Ds. D. Meijvogel (46) werd per 1 april benoemd bij het binnenvaartpastoraat van de Protestantse Kerk in Nederland. „Mijn eerste bezoek was een kraambezoek. Het kind hoop ik 25 mei te dopen in Duisburg.” In die Duitse stad is de Nederlandse Kerk aan de Ruhr gevestigd, een van de twee preekplaatsen van ds. Meijvogel. Als opvolger van ds. G. van Zeben, die morgen afscheid neemt, heeft hij oostelijk Nederland en Duitsland als werkterrein gekregen. Zijn ”gemeenteleden” zwerven met hun schepen door heel Europa. „Vorige week hadden we kerkenraadsvergadering in Neuss bij een ouderling aan boord.”
Ds. Meijvogel woont nog altijd in Harderwijk. De wijk Hierden-Frankrijk diende hij tot begin vorig jaar als gemeentepredikant. „Een groeiende gemeente. Ik heb er met veel plezier acht jaar gewerkt. Maar ik miste wat. De ruimte vooral, die ik kende van zee. Ik heb de Heere gebeden: Ik zou U graag breder willen dienen.”
Met zichtbaar genoegen vertelt de geboren Katwijker over zijn jonge jaren als visserman. Aan de keukenwand hangen foto’s van de KW 132. „Dat was mijn schip. Toen ik voor mezelf begon had ik al vier jaar gevaren bij anderen.”
Maar een paar jaar later worstelde de visser met een toenemend besef dat de Heere hem in Zijn dienst wilde nemen. „Ik snapte er niets van. Ik was visserman in hart en nieren. Toen ben ik met een paar wijze mensen gaan praten. Die zeiden: „Let op de tekenen.” Die tekenen kwamen, tijdens het lezen van bepaalde Bijbelgedeelten, onder het bidden. Ik voelde heel sterk de stem van God, Die tegen mij zei: Ik wil dat je voor Mij gaat werken.”
Meijvogel ging aan wal en schreef zich in bij de Reformatorische Bijbelschool in Zeist, thans De Wittenberg geheten. De kotter hield hij aan, met een zetschipper aan het roer. „Maar dat ging niet goed en ik ging weer varen. Ik heb God gevraagd wat ik moest doen. Toen werd me duidelijk: ik moest het schip verkopen. Dat was heel ingrijpend, ik heb het ervaren als sterven aan mijzelf.”
Nu startte hij met de hbo-oplei- ding theologie van de Gereformeerde Bond in wat toen nog de Nederlandse Hervormde Kerk was. Tijdens een snuffelstage werd hij overtuigd dat hij predikant moest worden. Hij stapte over naar de Utrechtse universiteit. „Ik was toen 26. We hebben gebeden en ons huis verkocht en het geld op de bank gezet. Daar hebben we zes jaar van geleefd. Toen ik klaar was, kreeg ik gelijk een beroep, van Loenen aan de Vecht.” Na vijf jaar Loenen kwam Hierden. Totdat ds. Meijvogel een advertentie voor interim-predikant onder ogen kreeg. „Ik geloof sterk in de leiding van God in mijn leven. Ik heb gevraagd: Heere, is dit het? Ik solliciteerde en werd benoemd.”
Interimpredikanten binnen de PKN werken tijdelijk in gemeenten waar problemen zijn. „Je komt in situaties waarin je de gebrokenheid van het lichaam van Christus ervaart. Ik vind het schitterend als ik mag meewerken aan een stukje herstel”, zegt ds. Meijvogel. Begin dit jaar kwam het binnenvaartpastoraat op zijn pad. Ook dat werd een gebedszaak. Hij is er nu voor 50 procent aan verbonden, naast het interimpredikantschap.
Breedte
Ds. Meijvogel wil niet graag in een hokje worden gestopt. „Houd het maar op een mix van evangelisch, confessioneel en Gereformeerde Bond, maar ik wil de breedte van de kerk dienen. Een gemeente kijkt naar je kleur, het categoriaal pastoraat niet. Daar vind je predikanten van reformatorisch tot hoogliturgisch.”
De communicatie met schippers en hun gezinnen verloopt vooral per e-mail en de sociale media. Op afspraak brengt de predikant een bezoek. „Ik rijd naar een sluis, laat mijn motorfiets aan boord takelen en vaar een eindje mee. Na het gesprek rijd ik naar een volgende afspraak.”
De zondagse erediensten in Duisburg en Mannheim trekken enkele tientallen bezoekers. „Het is maar net wie er in de havens liggen. Mijn gemeenteleden zijn altijd onderweg. Onze doelgroep bestaat uit ongeveer 600 schippersgezinnen. We kennen geen officiële ledenadministratie. Negen van de tien zijn ingeschreven bij een lokale gemeente maar zijn daar vaak wat buiten beeld. Het binnenvaartpastoraat geeft ze een thuisgevoel.”
Op zondagen zitten schippers van allerlei pluimage onder zijn gehoor. „Van baptist tot zwaar ge- reformeerd en ook wel katholieken en niet-kerkelijke mensen. Het binnenvaartpastoraat wil er voor iedereen zijn, omdat iedereen tot Jezus mag komen. In Mannheim komt een groeiend aantal reformatorische kerkgangers naar de diensten. Voorheen beluisterden ze aan boord een preek, maar de jongere generatie is opener. Binnen de kerkenraad wordt daar rekening mee gehou- den. De boodschap blijft de boodschap, maar de liturgie is wat soberder.”
De intrededienst is morgen in de Evangelische Kirche in Laar, omdat het eigen kerkzaaltje in Duisburg te klein is voor de verwachte toestroom. Ds. Meijvogel heeft als tekst de woorden uit Handelingen 8:36 gekozen: „Ziedaar, water…” „Het heeft mij geraakt wat daar met Filippus gebeurt. Hij preekte in Samaria voor veel volk en met zegen. Toen zei de Heilige Geest: Je moet naar die woeste weg bij Gaza. Daar was toch geen mens te vinden? Maar Filippus kwam er voor die ene kamerling.”
Predikanten pastoraat binnenvaart
Het binnenvaartpastoraat van de PKN telt 1,3 predikantsplaatsen. Ds. L. Krüger is verbonden aan de Koningskerk in Rotterdam en heeft als werkgebied het westelijk deel van Nederland. Ds. D. Meijvogel is schipperspredikant voor Oost-Nederland en het Duitse Rijn- en Ruhrgebied. Zijn standplaats is Duisburg, met een tweede preekplaats in Mannheim.
Het binnenvaartpastoraat bestaat al meer dan honderd jaar en is een van de categoriale pastoraten binnen de kerk, net als bijvoorbeeld het pastoraat onder militairen en dat in justitiële inrichtingen. Twee jaar geleden zag het ernaar uit dat het binnenvaartpastoraat zou verdwijnen. De zorg voor schippersgezinnen moest maar worden overgenomen door de plaatselijke kerken. Na onderzoek ging het plan van tafel. De benoeming van ds. Meijvogel is voor drie jaar door het Landelijk Dienstencentrum van de PKN gegarandeerd, met uitzicht op verlenging. Voorwaarde is dat de binnenvaartschippers zelf per jaar 20.000 euro bijdragen.
