Ds. Van der Kraan, hervormd predikant in Urk, stelde dat het niet zo kan zijn dat de onderdanen van de Koning elkaar niet zien. Het gevaar bestaat dat de Geest Zijn werk intrekt. „Misschien gebeurt dat nu al.”

Hij hield de aanwezigen voor dat, als we nu niets doen, wij ons schuldig maken aan de zonde van nalatigheid. Ook sprak hij de hoop uit dat deze conferentie een olievlekwerking krijgt. Hij legde uit dat het COGG ervoor gekozen heeft om kerkelijke eenheid te bevorderen door bij de basis, de theologiestudenten, te beginnen.

Prof. dr. A. Baars, emeritus hoogleraar ambtelijke vakken van de Theologische Universiteit Apeldoorn, ging in op de vraag wat de erfenis van de Reformatie is die de kerken die zich rekenen tot de gereformeerde gezindte gemeenschappelijk hebben. Hij wees erop dat de Reformatie een meerstromenland is. Daarna hebben zich meerdere ontwikkelingen voorgedaan waarvan we de sporen meedragen. Door dergelijke historische factoren is het lastig om zicht te krijgen op de erfenis van de Reformatie.

Bestaat er een katholiek gereformeerde basis waarop we kunnen terugvallen? zo vroeg prof. Baars. Hij wees op de talrijke belijdenissen die in de tijd van de Reformatie verschenen, zoals een lutherse, een anglicaanse of een calvinistische. Toch was daarin eenheid. Hij adviseerde de studenten: „Wees trouw aan de belijdenis en onderzoek die. Baad je in de klassieken: Augustinus, Calvijn, Bunyan. Wees ruimhartig in het kijken naar andere kerken, zonder kritiekloos te worden. Zoek elkaar op in het persoonlijke contact. En zoek de eenheid.”

Prof. dr. W. Balke sprak over ”Oecumene en katholiciteit. Het convent van Wezel (1568)”. Het middagprogramma –over de gezamenlijke uitdaging van de kerken– werd ingeleid door prof. dr. B. Kamphuis, ds. W. Visscher en dr. W. van Vlastuin. Het programma werd afgesloten met een forumdiscussie onder leiding van de christelijke gereformeerde predikant ds. P. L. D. Visser.