„Worden we een Titanic?”, vraagt een van de vele scholieren aan boord zich af. „Dit is leuk!”, roept iemand die zich de ernst van de situatie niet realiseert. Ondertussen roept de bemanning de passagiers op om op hun plek te blijven.

Andere kinderen zijn al in paniek. „Dit lijkt het einde” roept iemand. „Ik wil eraf. Ik meen het”. Een van de scholieren wil zijn laatste woorden op laten nemen. „Papa, mama, ik hou van jullie”, spreekt hij nog in.

Nadat filmer Su-hyeon dood was gevonden, kreeg zijn familie de persoonlijke spullen van de jongen terug. Zijn vader Park Jong-dae trof het filmpje aan op het mobieltje en besloot het deze week openbaar te maken. Hij vond dat de Zuid-Koreanen het moesten bekijken om er lessen uit te trekken.

Onder de ruim 300 doden en vermisten door de scheepsramp zijn zo’n 250 kinderen. Twee weken na de ramp zijn nog altijd bijna 90 mensen niet teruggevonden.