De Verenigde Staten spanden de kroon. Daar wist de rijkste 1 procent van de bevolking zijn aandeel in het totale inkomen, voor belastingen, in drie decennia ruimschoots te verdubbelen tot bijna 20 procent. Dat kwam doordat zij bijna de helft van de totale inkomensgroei in die jaren voor hun rekening namen. Ook in andere Engelstalige landen, zoals Groot-Brittannië, Canada, Ierland en Australië, boerde de bestbetaalde toplaag volgens de OESO erg goed.

De Nederlandse grootverdieners bungelden onderaan. Zij pakten in 2012 volgens de OESO 6,3 procent van de gehele taart. Dat is maar een fractie meer dan in 1981, toen hun aandeel goed was voor 5,9 procent. Ook in Frankrijk en Spanje bleef de inkomensgroei bij de allerrijksten redelijk in de pas lopen met de gemiddelde loonontwikkeling.

De OESO merkt verder op dat de meeste lidstaten de afgelopen jaren hun belastingtarieven voor de allerhoogste inkomens flink hebben verlaagd. „Zonder gezamenlijke politieke actie, zal de kloof tussen arm en rijk de komende jaren waarschijnlijk alleen maar breder worden”, waarschuwde secretaris-generaal Angel Gurría.