Vooral de hulpverleners die ter plekke zijn geweest kunnen enige chloorgasblootstelling gehad hebben. Symptomen van inademen van chloorgas zijn prikkende ogen en neus, keelpijn, hoesten en benauwdheid. In de frisse buitenlucht verbeteren de symptomen snel, aldus het NVIC.

„Secundaire besmetting treedt zelden op en is mild van aard”, verduidelijkt Antoinette van Riel, toxicoloog en stralingsdeskundige bij NVIC, dat verbonden is aan het Universitair Medisch Centrum Utrecht.

Normaal gesproken ondervinden hulpverleners in het ziekenhuis zelden of nooit last van vergiftigingen. Zelfs bij zware toxische aanslagen, zoals met het zenuwgas sarin (Tokyo, 1995) of met radioactief polonium (Londen, 2006) treden voor de hulpverleners volgens Van Riel nauwelijks schadelijke effecten op.

Zij reageert daarmee op het incident zondagavond in het Flevoziekenhuis in Almere, waarbij vijf hulpverleners onwel werden. Zij ontwikkelden symptomen nadat daar een bewusteloze patiënt was binnengebracht na een vermeende vergiftiging met chloor.

De hulpverleners hadden irritaties aan de ogen en slijmvliezen. Ze hebben gedoucht, hun ogen gespoeld en andere kleren aangetrokken. De afdeling Spoedeisende Hulp werd korte tijd gesloten.

In de literatuur zijn volgens Van Riel geen ernstige gevallen bekend van secundaire besmetting van ziekenhuispersoneel door chloorgas. Vorige week betoogde ze op een congres dat personeel van de afdeling Spoedeisende Hulp weinig gezondheidsrisico’s loopt bij vergiftigingsgevallen. „Het is geen reden om een patiënt niet te behandelen”, aldus de toxicologe