„Noach was een rechtvaardig, oprecht man in zijn geslachten, Noach wandelde met God.”

De oprechten stellen zich tegen­over slechte voorbeelden. Deze sterke middelen zijn in de hand van satan om de afval te bevorderen onder een afvallig geslacht. Zo stelde Noach in de oude wereld, en Lot in Sodom, zich tegen­over de afwijkers. Zij die God steeds voor ogen stellen, kunnen en durven de afwijkers niet te volgen, omdat Hij hen gebiedt stand te houden, hoewel de wereld doordraaft in een kwade weg. Slechte voorbeelden verderven goede zeden. Daarom veroor­zaken zij de ondergang van velen in zulke dagen. Daarom heeft onze Heere gezegd: „Omdat de ongerechtigheid vermenig­vuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden” (Mattheüs 24:12). De oprechten treuren over de zonden van anderen. Daarom lezen wij dat sommigen zuchtten over de gruwelen die werden bedreven in het midden van Jeruzalem. Een rechtvaardige Lot, wonend in Sodom, kwelde dag aan dag zijn rechtvaardige ziel bij het zien en horen van hun ongerechtige werken. De rechtvaardigen kunnen niet onverschillig zijn ten opzichte van de zonden van het geslacht waarin zij leven. Zij zien dat God wordt beledigd, dat Zijn ongenoegen wordt opgewekt en dat zondaarszielen in het grootste gevaar verkeren. Zij zijn in zielsgevaar, omdat zij niet genoeg voor de eer van God opkomen. Het is liefde tot God, tot zijn naasten en tot zichzelf, die in hun ziel een oprechte droefheid doet ontbranden tegen de zonden van hun geslacht.

Thomas Boston,
predikant te Ettrick

(”The whole works”, 1848)