De ondergang van Lehman in september 2008 zorgde voor een escalatie van de financiële crisis, die uiteindelijk internationaal tot een diepe economische recessie leidde. Een dag na het faillissement van de bank ging de Fed er echter nog vanuit dat de gevolgen voor de economie beperkt zouden blijven.

De centrale bankiers bespraken op hun eerste bijeenkomst na de ondergang van Lehman wel de mogelijkheid om de rente te verlagen, maar besloten op dat moment niet in actie te komen. „Een renteverlaging zou een hele grote stap zijn, die een sterk signaal zou geven over onze visie op de economie en onze intenties voor de komende tijd” concludeerde Fed-president Ben Bernanke destijds.

De centrale bankiers spraken wel hun zorgen uit over de snelle verslechtering van de Amerikaanse economie. Janet Yellen, sinds deze maand de president van de Fed, wees op de sterke achteruitgang van de arbeidsmarkt en de zware gevolgen die dit kon hebben voor de financiële markten. Bij wijze van grap wees ze er ook op dat de economie al zo slecht was dat plastisch chirurgen nauwelijks nog klanten kregen en dat het niet meer nodig was om te reserveren in heel dure restaurants.

In oktober 2008 besloot het Amerikaanse stelsel van centrale banken de rente wel te verlagen en twee maanden later ging de rente zelfs naar het historisch lage peil van bijna 0 procent. De rente werd tot op heden niet meer verhoogd, terwijl de Fed de afgelopen jaren honderden miljarden dollars in de financiële sector pompte in een poging de economie vooruit te helpen.