Na dik twintig jaar te zijn opgeslagen geweest, herrees het instrument in 2003 als een feniks uit zijn as. De organisten buiten de klankrijkdom fraai uit. Deze Garrels klinkt poëtisch, breed en robuust of fris als de vulstemmen worden ingezet, maar nooit prikkerig. De registratiekeus is na te lezen in het booklet.

Jan Jongepier sloeg in 2003 de spijker op de kop met de typering „een vriendelijk klinkend barokinstrument.” Het is echt genieten als een oude Prestant door de kerk zingt, wanneer zo’n intieme Quintadeen zijn zegje doet en als 
de Dulciaan wedijvert met de fluiten 8’ en 2’.

Elke organist vult een cd met dik zeventig minuten muziek. Jellema kiest voor de Noord-Duitse barok met mannen als Scheidt, Weckmann en Wessnitzer. Afgezien van Buxtehudes Toccata in F vrijwel allemaal koraalbewerkingen van enkele minuten. Dat vergt de nodige concentratie. Jellema laat zich in elk geval kennen als een fijnzinnig musicus.

Van der Ploeg houdt het bij Bachs ”Dritter Theil der Clavier Übung”. En wat klinkt dat mooi. De composi­torische pracht van de koraalbewerkingen komt volledig tot zijn recht dankzij het rustige, gedragen spel.

Koelewijn toont zich een vaardig speler in en een warm pleitbezorger van werk van Distler en Hindemith. Het zijn twintigste-eeuwse, ritmische klanken die soms vrolijk stemmen. Dé muziek voor een uitvoerige kennismaking met de ronde fluiten.

Klanken uit vier eeuwen op het Garrelsorgel van Purmerend – Theo Jellema, Tjeerd van der Ploeg, Wouter Koelewijn; Stichting Garrelsorgel Purmerend (2013); € 25,-; www.garrelsorgelpurmerend.nl