De koepel is 30 meter in doorsnee en 10 meter hoog. Hij is gemaakt van pykrete, een mengsel van ijs en zaagsel. Het spul is drie keer zo sterk als gewoon ijs en veel taaier.

Zaterdagochtend volgt de laatste test. Dan zetten studenten zandzakken bovenop de koepel om te controleren hoe sterk hij is. Daarna is de feestelijke opening. De burgemeester van het Oost-Finse plaatsje Juuka, waar het bouwwerk staat, krijgt dan symbolisch de sleutel.

Voor de bouw van de iglo is eerst een grote ballon opgeblazen. Daar werd een laagje sneeuw op gespoten. Pronk: „Als je water en zaagsel direct op de ballon spuit, stroomt het er gewoon af. Sneeuw zuigt het water op als een spons. Als je niet te veel water opspuit, vriest het mooi aan. Daar doe je sneeuw op, dan weer een beetje water, en zo bouw je de koepel laagje voor laagje.”

De bouwers moesten een paar problemen overwinnen. „In een normale winter is het hier stabiel en koud, een graad of 30 onder nul. Maar nu is het de warmste winter in 146 jaar. Het kwik bleef heel lang rond de min 1 hangen. We hebben zelfs foto’s in zwembroek genomen. Pas een week geleden ging het echt vriezen. Nu is het min 20”, zegt Pronk.

Toen de bouw eenmaal was begonnen, bleek dat de zaagselsnippers te groot waren. De studenten hebben de vezels met een machine moeten zeven. Te grote houtsnippers hadden de pompen, waarmee het mengsel wordt opgespoten, kunnen verstoppen. De pompen stonden ook een tijdje stil door een stroomstoring en tot overmaat van ramp vroor een sneeuwmachine vast.

Na de opening wordt de koepel overgedragen aan de gemeente Juuka. Die kan zelf beslissen wat er gedaan wordt. Pronk: „Je kunt binnen bijvoorbeeld ijshockeywedstrijden houden. Of ijssculpturen neerzetten. In de koepel ligt de temperatuur rond het vriespunt. Bij min 20 buiten is dat best prettig.”