Wat is zelfplagiaat?
RIJSWIJK (ANP). Wetenschappers moeten „door correcte bronvermelding duidelijk maken dat er niet wordt gepronkt met andermans veren”. Dat staat in de Nederlandse Gedragscode Wetenschapsbeoefening. Een definitie van zelfplagiaat en de regels daaromheen staat er niet in.
De commissie die het proefschrift onderzocht waarin professor Peter Nijkamp en zijn promovenda Karima Kourtit van de VU in Amsterdam worden verdacht van zelfplagiaat, schrijft het volgende: „De commissie is van mening dat in alle gevallen van hergebruik van eigen teksten (‘zelfcitatie’) een verwijzing naar de oorspronkelijke bron ter plekke opgenomen dient te worden”. Gebeurt dat niet, dan is er volgens de commissie sprake van incorrecte bronvermelding. Plagiaat dus.
Het college van bestuur van de VU schaart zich achter deze zienswijze en vindt dus ook dat er sprake is van plagiaat. Naar aanleiding van het onderzoek van deze commissie naar het proefschrift, heeft de VU besloten een onafhankelijke commissie in te stellen die het hele oeuvre van Nijkamp gaat onderzoeken.
Wat de gevolgen zijn van schending van de gedragscode wetenschapsbeoefening, staat niet vastgelegd in richtlijnen of sancties. Wat er gebeurt als iemand de code schendt, is volgens een woordvoerster van universiteitenorganisatie VSNU een zaak van de betrokken universiteit. „Die bepaalt wat de consequenties zijn. Wij vinden wetenschappelijke integriteit belangrijk, maar we kunnen niet op de stoel gaan zitten van het college van bestuur.”