„De eurocrisis is nog lang niet voorbij”, aldus Weidmann. „Op de financiële markten is er minder van te merken dan een jaar geleden. Crisislanden hebben vooruitgang geboekt bij de afbouw van schulden en de verbetering van hun concurrentiepositie. Maar het kan nog jaren duren voordat de oorzaken van de crisis werkelijk uit de weg zijn geruimd.”

De Duitse centralebankpresident waarschuwt verder dat de huidige rust in de eurozone geen vrijbrief is voor een verdere verruiming van het monetaire beleid. „Het gevaar bestaat dat overheden en bedrijven wennen aan het goedkope geld. Dan wordt afgezien van structurele hervormingen, dat banken en bedrijven die niet levensvatbaar zijn overeind worden gehouden en dat er zeepbellen op markten ontstaan. Mensen moeten er vanuit kunnen gaan dat de rente op tijd wordt verhoogd als de inflatie toeneemt.”

Weidmann weerlegde de kritiek dat de Europese Centrale Bank (ECB) zich met de huidige, historisch lage rente vooral richt op de verbetering van de situatie in Zuid-Europa, ten koste van spaarders in bijvoorbeeld Duitsland. „De lage rente treft iedereen in de eurozone die zijn geld zonder risico wil wegzetten”, stelde hij. „De eurozone herstelt van de sterkste economische krimp sinds de oorlog, terwijl de inflatie duidelijk laag is. Het monetaire beleid is een reactie op die buitengewone situatie.”

De ECB verlaagde in november het belangrijkste rentetarief in de eurozone tot het historisch lage peil van 0,25 procent. De rente die banken op hun deposito’s bij de ECB krijgen staat al anderhalf jaar op 0 procent. Daarmee zijn de conventionele wapens van de ECB om de kredietverlening in de eurozone aan de gang te helpen grotendeels ingezet.

Donderdag houden de Europese centralebankpresidenten en het ECB-bestuur hun maandelijkse vergadering over het monetaire beleid. Weidmann wilde niet speculeren op de mogelijkheid dat er nieuwe, onconventionele maatregelen worden genomen. Hij gaf wel aan dat de ECB wat hem betreft niet verantwoordelijk is voor de kredietverlening in afzonderlijke landen of het afdwingen van economische hervormingen.