In het boek ”Onthullende waarheid. Het verhaal over hoe we onze weg buiten de mormoonse kerk vonden” doet Lynn Wilder verslag van haar zoektocht. Christianity Today besteedde recent aandacht aan haar verhaal.

Wilder en haar man Michael werden als jongvolwassenen lid van een mormoonse kerk in hun woonplaats Alpine, in de staat Utah. „Mormoonse zendelingen kwamen bij ons aan de deur. We waren allebei opgegroeid in een protestantse kerk, maar lazen nauwelijks uit de Bijbel. We konden niets inbrengen tegen hen. We geloofden dat het christelijk was om ons bij hen aan te sluiten.”

Wilder en haar man waren actief in de kerk en voedden hun drie kinderen op met de leer van het mormonisme. Wilder werd hoogleraar aan de Brigham Young University, een mormoonse universiteit. Haar man kreeg een belangrijke functie in de kerk. Hun oudste zonen Josh en Matt namen deel aan een verplichte evangelisatiereis van twee jaar.

In al de jaren dat Wilder de kerk diende, dacht ze dat ze Jezus kende. „Ik hield me aan de wetten en regels van het mormonisme. Als ik ’s zondags het avondmaal vierde, geloofde ik dat al mijn zonden waren vergeven. De mormoonse kerk baande de weg tot het eeuwige leven.”

In januari 2006, drie weken voor het einde van zijn tweejarige reis, belde haar zoon Micah om te vertellen dat hij eerder naar huis was gestuurd. „Een verschrikkelijke straf in de mormoonse cultuur. Hij had het Nieuwe Testament gelezen. Toen ontdekte hij een andere Jezus dan degenene die hem in het mormonisme was voorgehouden: een God van genade, niet van werken, opdat niemand roeme. Het liet Micah niet meer los.”

Om excommunicatie te voorkomen, zetten Wilder en haar man Micah op een vliegtuig naar Florida. „Voor hij het vliegtuig instapte, zei Micah tegen ons: „Mam en pap, lees alsjeblieft het Nieuwe Testament.” We begonnen. Terwijl ik las, werd ik steeds meer geraakt door het lezen over de God van genade. Ik at en sliep nauwelijks. Lezen was het enige wat ik wilde.”

Vragen die al jaren diep in Wilder leefden, kwamen naar boven. „In het evangelie van Johannes las ik: „En die (de Schriften, red.) zijn het, die van Mij getuigen. En gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben.” Zaligheid kan de mormoonse kerk niet geven, dat kan alleen Jezus. Ik begon duidelijk in te zien dat het mormonisme een ander Evangelie leerde dan de Bijbel.”

Op een koude oktoberavond in 2006 keek Wilder met haar man en dochter Katie naar de film ”Luther”. „Mijn hart bonsde terwijl ik hoorde over de strijd van de reformator tegen de Rooms-Katholieke Kerk. Het voelde alsof ik hetzelfde gevecht voerde: geloofde ik dat het mormoonse systeem van gehoorzaamheid aan wetten en verordeningen mij vergeving zou schenken? Of geloofde ik wat de Bijbel zei, dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is?”

Die nacht „kwam alles in een stroomversnelling. Ik lag met mijn gezicht naar beneden op de vloer, mijn armen uitgespreid en riep het uit tot Jezus: „Ik ben van U. Red mij.”” Vanaf dat moment kregen Wilder en haar familieleden „een persoonlijke relatie met God.” Ze ontdekte dat Jezus niet kon worden ingeperkt door de wetten en regels van een religie. „Jezus kent mij en onderwijst mij. Ik heb de mormoonse kerk niet nodig om zalig te worden. Alleen mijn geliefde Jezus.”

Leer van de mormonen

De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, kortweg de mormoonse kerk, is een christelijk kerkgenootschap. Het is in de negentiende eeuw gesticht door Joseph Smith, die kort daarvoor het ”Boek van mormon” had gepubliceerd. Aan dit boek ontlenen de leden van de kerk hun bijnaam. De openbaringen van Smith zetten de mormonen op één lijn met de Bijbel.

De leden ontkennen onder andere de Drie-eenheid, verdedigen polygamie en dopen overledenen om hun daarmee de zaligheid te brengen.