Behalve op de bijeenkomsten kunnen de Britten hun kritiek en ideeën spuien via een speciale website, sms-berichten of de telefoon. „Het gaat erom mensen overal in het land te betrekken bij wat de echt grote kwesties zijn”, zei minister van Cultuur Tessa Jowell voor de BBC-radio.

Blair zag zijn populariteit het afgelopen jaar fors dalen. De door hem beloofde verbetering van openbare diensten als vervoer, onderwijs en gezondheidszorg is uitgebleven, terwijl de belastingen wel omhoog zijn gegaan. Wil Blair in 2005 een kans maken op een derde ambtstermijn, dan zal hij in het komende parlementaire jaar, dat woensdag is geopend, meer aansluiting moeten vinden bij de kiezers.

Blair krijgt van Labour-kiezers en ook steeds meer vanuit zijn eigen fractie het verwijt dat hij te veel afstand heeft genomen van de socialistische uitgangspunten van Labour en met zijn economische beleid eerder op de lijn zit van de vroegere conservatieve premier Margaret Thatcher. Zijn plannen om de Britse ziekenhuizen grotere vrijheid te geven zelf naar financierders te zoeken, worden gezien als een eerste stap naar privatisering en leidden vorige week tot een opstand in de Labour-fractie. Een ander plan waar veel oppositie tegen bestaat, is de verdrievoudiging van het collegegeld. Critici zeggen dat het universitair onderwijs daardoor voor velen onbereikbaar zou worden.

De kwestie-Irak is ook een belangrijke oorzaak voor de dalende populariteit van Blair. Op 18 maart stemden maar liefst 138 Labour-parlementariërs tegen de regering, omdat die naar hun mening zonder degelijke gronden het besluit heeft genomen tegen Irak ten strijde te trekken.

„Labour negeert de mensen al jaren. Iedereen weet dat Labour niet luistert, of het nu gaat om ziekenhuisfinanciering, de oorlog in Irak of de collegegelden”, zei voorzitter Matthew Taylor van de oppositionele Liberaal-Democratische Partij. Blair is zich bewust van de kritiek dat hij niet luistert. „Ik weet dat de oude benadering van bovenaf niet meer werkt. Ik weet dat ik niet kan zeggen „Ik ben de leider, volg me””, zei hij in een redevoering voor het partijcongres van september. Maar in dezelfde rede maakte hij ook duidelijk dat hij zich niet van zijn beleid zou laten afhouden. „Ik kan maar één kant op. Ik heb geen achteruit.”