Berouw met voorbehoud van Heinrich Boere
RIJSWIJK (ANP). Voormalig SS’er Heinrich Boere toonde ruim zes decennia na het aflopen van de oorlog voor het eerst berouw over zijn daden, al hield hij een flinke slag om de arm: „Het was werk, bevel is bevel.” De man die namens het Duitse bewind in Nederland drie executies uitvoerde, overleed zondag op 92-jarige leeftijd in het penitentiair hospitaal in Fröndenberg in Noordrijn-Westfalen, waar hij een levenslange celstraf uitzat.
Boere werd in 1921 geboren in Eschweiler, vlakbij Aken, in een gezin met een Duitse moeder en Nederlandse vader. Vlak voor de oorlog woonde het gezin in Maastricht en werkte Boere voor weinig geld bij de porseleinfabriek Sphinx. Het gezin leefde in armoede. De Duitse bezetting verbeterde die situatie aanzienlijk. Vader kreeg werk bij de bouw van bunkers aan de kust en zoon Heinrich meldde zich vrijwillig bij de SS. Hij kon op die manier na 2 jaar dienst het Duitse staatsburgerschap verwerven.
Na een opleiding in Duitsland, waar hij leerde gedachteloos bevelen op te volgen, vocht hij tot 1943 aan het Oostfront. Inmiddels was hij Duitser. Vanaf maart 1944 diende hij in het zogenoemde moordcommando-Feldmeijer bij de SS in Nederland. In die periode executeerde hij de Bredase apotheker Frits Bicknese, alsmede Teun de Groot en Frans Kusters, allen verzetsstrijders. Hij bekende de afrekeningen tijdens zijn proces. De Feldmeijergroep was een SS-eenheid in Nederland met als speciaal doel vergelding voor aanslagen op Duitsers gepleegd door het verzet. Boere voelde bij die executies die hij uitvoerde „niets”, verklaarde hij later.
In mei 1945 arresteerden de Engelsen Boere, maar die ontsnapte in 1947. Hij werd in 1949 in Amsterdam bij verstek veroordeeld tot de doodstraf, die later werd omgezet in levenslang. Na jaren onderduiken, kwam hij in 1954 in Duitsland terecht, waar hij lange tijd in de mijnbouw werkte. Omdat hij het Duitse staatsburgerschap had verworven, kon Duitsland hem niet uitleveren. Ook een verzoek hem daar gevangen te zetten, liep op niets uit omdat het Nederlandse vonnis in Duitsland niet rechtsgeldig was.
In 2000 vestigde Boere de aandacht op zich toen hij aan het woord kwam in de NPS-documentaire De Silbertanne-moorden van Jan Louter en Rob van Olm. Na jarenlang juridisch gesteggel werd bepaald dat Boere in Duitsland alsnog kon worden vervolgd. Hij verscheen in 2009 eindelijk in Aken voor zijn rechters. Die bepaalden in maart 2010 dat de toen 88-jarige voormalige SS’er de rest van zijn leven de cel in moest.