In het ochtendprogramma was tijd ingeruimd voor een bezoek aan het Tula-museum, waar koning en koningin een kleine expositie te zien kregen over het slavernijverleden van Curaçao. Het museum is gevestigd in een landhuis op een voormalige plantage waar in Angola en Ghana gevangen genomen slaven werden ondergebracht totdat ze verkocht konden worden. Tula was leider van een (mislukte) slavenopstand en is een held op Curaçao. Dit jaar is het 150 jaar geleden dat de slavernij werd afgeschaft.

Aan de Westpunt, waar het koninklijk gezelschap met enige vertraging arriveerde, kregen de bezoekers van vissers uitleg over hun traditionele vismethoden. In de dorpen Soto op Banda’bou en Montaña op Banda’riba stonden alle schoolkinderen opgesteld om Willem-Alexander en Máxima toe te zwaaien of toe te zingen. Ook veel Nederlanders hadden zich onder de dorpsbewoners gemengd om het paar van dichtbij te kunnen fotograferen.

Twee jaar geleden verliep het koninklijk bezoek - het eerste van koningin Beatrix aan het net zelfstandig geworden Curaçao en het laatste van haar als koningin - in een wat grimmige sfeer. Er werd in Willemstad gedemonstreerd tegen Nederland en Statenlid Hermin Wiels weigerde de koninklijke bezoekers de hand te schudden. Dit keer is de sfeer ontspannen. „Ik voel me verbonden met Curaçao”, zei Willem-Alexander maandagavond en dat wordt door de bevolking met enthousiasme beantwoord.

Het bezoek aan Curaçao wordt dinsdagavond afgerond met een receptie in het paleis van de gouverneur in Fort Amsterdam.