De door onder meer Nederlandse vissers gewraakte aanland-
plicht –alle gevangen vis moet straks aan land worden gebracht, ook jonge vis en onverkoop-
bare soorten– stond niet ter discussie. Daar heeft het EP eerder dit jaar al mee ingestemd.

Het visserijfonds is de financiële poot van het nieuwe Gemeenschappelijk Visserijbeleid van de Europese Unie voor de jaren 2014-2020. De komende weken onderhandelt het EP met de Europese ministers over de laatste details.

Volgens het EP gaat het fonds vissers helpen om zich voor te bereiden op de aanlandplicht. Verder kunnen de gelden worden ingezet voor onder meer vergroting van de veiligheid en de werkomstandigheden op zee, het verzamelen van gegevens over visbestanden en verbetering van havens.

„Een beetje Europees geld lost het enorme probleem van de onuitvoerbare aanlandplicht helaas niet op”, reageerde SGP-Euro­parlementariër Belder.

Ook Van Dalen (ChristenUnie) heeft zich steeds tegen de aanlandplicht verzet. Maar nu die er toch komt, vindt hij dat het fonds zo veel mogelijk benut moet worden om vissers te helpen bij het zoeken naar oplossingen. Hij noemt de ontwikkeling van technieken die bijvangst verminderen of de overlevingskans van ongewenste vis vergroten. „Die vissen mogen dan overboord.”

De zogenoemde pulskor voldoet volgens Van Dalen aan de voorwaarden van het fonds, omdat die de bijvangst sterk vermindert. Bij deze techniek worden vissen die op de bodem van bijvoorbeeld de Noordzee leven, met stroomstootjes opgeschrikt zodat ze omhoogzwemmen, het net in. Dit levert een brandstofbesparing tot 50 procent op en eveneens tot 50 procent minder bijvangst.

Jonge vissers kunnen uit het fonds steun krijgen bij bedrijfsovername. „Jammer genoeg gaat dit alleen gelden voor klein­schalige vissers”, aldus Belder. De kleinschalige vloot (kleiner dan 12 meter) komt vooral voor in Spanje, Portugal en andere Zuid-Europese lidstaten. Nederlandse jonge vissers komen hier veelal niet voor in aanmerking.