„Natuurkundeleraar was geen vreemde kluizenaar”
EDE. Ze kunnen zich voorstellen dat Rob Heynis op buurtbewoners overkwam als gesloten en nogal op zichzelf levend. „Maar hij was bepaald geen zonderlinge kluizenaar”, zeggen vrienden van de gepensioneerde natuurkundedocent in Ede.
Heynis verzamelde chemicaliën, die vrijdagavond zijn weggehaald uit de kelderbox van zijn appartement. In kleine kring was bekend dat Heynis chemicaliën bewaarde. „We wisten ervan, maar hebben er nooit bij stilgestaan dat Robs hobby gevaarlijk zou zijn”, aldus een vriend. „Hij had er naar onze indruk ook niets kwaads mee in de zin. Rob ging er heel zorgvuldig mee om. Dat bewijst ook de brief waarin hij zijn broer Gert in Lelystad informeerde over de gevaarlijke stoffen.”
Hoe Heynis aan het mosterdgas en de andere stoffen kwam is de vriend niet bekend. De politie doet hier onderzoek naar. „Mogelijk heeft hij ze zelf gemaakt”, aldus de vriend. „De chemicaliën waren een van Robs fascinaties. Als hij zich ergens in verdiepte, wilde hij er alles van weten, of het nu de sterrenkunde of de theologie betrof.”
Rob Heynis, die twee weken geleden door hartfalen overleed, had hobby’s waaraan hij zich helemaal gaf: schaken, zeilen en sportvliegen. Ook hield hij van muziek. Hij componeerde en gaf pianoconcerten. „De piano is een van mijn grootste liefdes”, zei hij ooit. Broer Gert, die voor zijn muziekstudio weleens een beroep op hem deed, omschrijft hem als „een veelzijdig en eigenzinnig pianist.”
Veel samenkomsten van de oecumenische gemeente Emmaus in Ede begeleidde Heynis als pianist. Pastor Marijke van den Bos: „De vleugel waarop hij speelde is mede betaald met de opbrengst van een cd met pianomuziek die Rob had gemaakt.” Muzikaal was Bach „mijn grote voorbeeld”, schreef Heynis op de internetsite van Emmaus. „Goede muziek tilt mij uit boven deze gebroken wereld. Ik probeer dat ook in mijn pianospel te laten horen. En hoop iedere keer weer dat dit lukt.”
Omwonenden die Heynis kenden via de vereniging van eigenaren van het appartementencomplex typeerden hem als iemand die altijd dwarslag. „Hij wilde nooit betalen en het moest altijd anders van hem.” De vriend herkent er wel iets van.
Bij Emmaus had Heynis zijn vrienden, al was hij het niet altijd eens met de soms vrijzinnige opvattingen binnen de geloofsgemeenschap. Heynis op de Emmaussite: „Ik vind het jammer dat geloven zo dikwijls wordt geïdentificeerd met een zoektocht. Wordt daarmee wel recht gedaan aan de gebeurtenissen die zo’n 2000 jaar geleden de mensen versteld hebben doen staan? Geloven heeft te maken met dingen die je gevonden hebt en waarnaar je niet meer hoeft te zoeken.”