Het componeren van nieuwe muziek voor plechtige of feestelijke gelegenheden binnen het koningshuis wordt in de regel toevertrouwd aan deze Master. Bekende Masters uit het verleden waren Boyce, Stanley en Elgar. Sinds 2004 is Peter Maxwell Davies Master of the Queen’s Music.

De jonge organist Tom Bell koos voor zijn debuut-cd muziek van drie Masters uit het recente verleden: Edward Elgar, Arthur Bliss en Malcolm Williamson. Afgezien van de ”Sym­phonie for Organ” van Williamson en drie korte ”Vesper Voluntaries” van Elgar is de muziek op deze cd oorspronkelijk geschreven voor orkest. Het grote orgel van Durham Cathedral is een ideaal voertuig voor deze symfonische werken. Van Arthur Bliss horen we onder meer een ouverture en een mars die bedoeld waren als filmmuziek: kleurrijk en verrassend. In de ”Fanfare for the Lord Mayor of London” schetteren de tongwerken van het orgel in dialoog met elkaar: kostelijk! Onderhoudend maar niet diepgravend is het ”Ballet for Children” van Bliss.

Zware kost daarentegen biedt de orgelsymfonie van Malcolm Williamson, waarin massieve dissonante akkoordformaties als dreigende rotsblokken op de luisteraar afkomen. Met een speelduur van veertig minuten vult dit ontoegankelijke werk meer dan de helft van de cd. Liever had ik hier de monumentale orgelsonate van Edward Elgar gehoord: daar houd ik tenminste geen hoofdpijn aan over. ”The Rout Trot” –een ludiek stuk zonder einde– van Bliss besluit het programma.

Masters of the Monarchs’ Music – Bliss, Elgar, Williamson – Tom Bell, the Harrison and Harrison organ of Durham Cathedral; Regent Records (REGCD 409); ca. € 11,50; www.regent-records.co.uk