Sinds 17 uur zitten de financieel woordvoerders van de vier oppositiepartijen en die van VVD en PvdA weer om de tafel met minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën. Later dinsdag volgt nog overleg met minister Lodewijk Asscher (Sociale Zaken), mogelijk gevolgd door nieuw topoverleg met de fractievoorzitters en premier Mark Rutte.

Dijsselbloem sprak dinsdag de hoop uit dat de onderhandelingen leiden tot een begrotingsakkoord, nog voor hij donderdagochtend naar Washington vliegt voor de jaarvergadering van het IMF. Een deadline wilde hij het niet noemen, om „geen onnodige druk” te leggen op de onderhandelende partijen.

„Maar we hebben allemaal het gevoel dat we er dichtbij zijn. Ik hoop in elk geval deze week. Maar ik kan niemand verplichten woensdagavond een handtekening te zetten.” De oppositiepartijen kwamen dinsdagmiddag met goede moed aan bij het ministerie, maar waren voorzichtiger dan Dijsselbloem. „Er ligt nog heel veel op tafel”, zei Wouter Koolmees (D66). Zijn partij gaat het overleg in in de hoop dat beloften van het kabinet over extra banen nu gestaafd kunnen worden door harde cijfers.

Jesse Klaver (GroenLinks) noemde de bijeenkomst „een stapje in het hele proces”. Hij herhaalde dat zijn partij inzet op een groener belastingstelsel en „nooit van z’n leven die bezuinigingen van 6 miljard euro zal steunen”. Eerder had zijn fractievoorzitter Bram van Ojik al de verwachting uitgesproken dat de partijen er niet voor het eind van de week uit zijn.

Van Ojik wil zijn zegen geven aan het belastingplan van het kabinet in ruil voor vergroening. Hij piekert er niet over om de bezuiniging van 6 miljard te steunen. „Ik wil geen gedoogpartner worden.”

Arie Slob (ChristenUnie) waarschuwde nog dat als het zo blijft dat gezinnen met kinderen onevenredig hard geraakt worden door de kabinetsplannen, er dan voor de ChristenUnie geen reden is om verder te praten. „Dan is voor ons wel het punt bereikt dat we zeggen: tot hier en niet verder.”

Het kabinet praat met D66, ChristenUnie GroenLinks en de SGP. De coalitie van VVD en PvdA is hiertoe gedwongen omdat ze geen meerderheid heeft in de Eerste Kamer.