Die zorg uitten diverse vertegenwoordigers van hulporganisaties woensdagmiddag in de Tweede Kamer.

Ze deden dat in een rondetafelgesprek dat was georganiseerd door de SGP.

„Of er hulpprogramma’s zijn, is nu al van gemeente tot gemeente verschillend. Door de overhevelingsoperatie zal het beeld straks alleen nog maar wisselender zijn”, aldus M. de Kort van het Expertisecentrum Kind en Scheiding.

Een gebrekkige toegang tot hulpprogramma’s is onder meer schrijnend, omdat vooral programma’s waarbij ook scholen worden ingeschakeld goede resultaten laten zien, aldus deskundigen. Hetzelfde geldt voor programma’s die erop gericht zijn ouders zo snel mogelijk na het besluit om te gaan scheiden aan tafel te krijgen, om afspraken te maken over de kinderen.

Woordvoerster M. van Scheyen van de Raad voor de kinderbescherming noemde een landelijk dekkend aanbod aan laagdrempelige voorzieningen voor ouders van cruciaal belang. „Het betekent minder conflictueuze scheidingen en minder beschadigde kinderen.”

Ook de SGP maakt zich zorgen over de mate waarin gemeenten zijn doordrongen van het belang van dergelijke programma’s, aldus fractievoorzitter Van der Staaij desgevraagd. „In het wetsvoorstel dat nu op tafel ligt, krijgen gemeenten veel beleidsvrijheid. Ze moeten regelen dat de noodzakelijke zorg waar burgers straks een beroep op doen kan worden geleverd. Dat schept geen verplichting voor het tijdig contracteren van organisaties die hulp bieden aan kinderen na een echtscheiding. Ergens verbaast dat, want echtscheidingen komen in elke gemeente voor en over de negatieve consequenties van scheidingen voor kinderen is inmiddels voldoende bekend.”

Van der Staaij beraadt zich nog op een mogelijk initiatief om vanuit de wet iets meer sturing te geven aan het zorgbeleid van gemeentes bij problemen rond echtscheidingen. „We zijn nog op zoek naar een haakje in de wetgeving.”