Dat zei dinsdag de man die in 2008 als vrijwilliger van de Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde (NVVE) een drietal gesprekken voerde met Moek.

De vrijwilliger sprak dinsdag als getuige bij de rechtbank in Zutphen.

Daar staat Albert Heringa terecht voor hulp bij zelfdoding van zijn stiefmoeder. Hij hielp de 99-jarige vrouw, die dood wilde, aan tientallen pillen. Opvallend aan de zaak is dat Heringa heeft gefilmd dat zijn stiefmoeder de dodelijke dosis pillen innam.

Beelden daarvan werden vertoond in een documentaire van het tv-programma Netwerk.

De toenmalige NVVE’er typeerde Moek als een „intelligente vrouw met een uitgesproken mening.” Hij sprak van een „bijzonder geval.”

De NVVE-vrijwilliger zei dat hij de vrouw had voorgesteld om te stoppen met eten en drinken, om op die manier te sterven. „Daarop zei ze: „Ik vind dingen zo lekker om te eten. Dat gaat me niet lukken.” Maar ze wilde wel dood.”

Broze gezondheid

De hoogbejaarde vrouw „wilde niet de weg gaan van totale verzorging”, zei de toenmalige NVVE-vrijwilliger dinsdag. „Ze had een broze gezondheid. Ze had een prettig leven gehad en wilde een relatief prettig einde.”

Met een arts is gesproken over de doodswens van de bejaarde vrouw, die onder meer leed aan gezichtsverlies.

De NVVE’er zag er later „geen heil” in om een arts te raadplegen. „Ik had weinig zin in een weg van traineren. De vrouw was expliciet in wat ze wilde.”

Dinsdag werd in de rechtszaal de tv-documentaire vertoond waarin te zien is hoe de bejaarde vrouw de ene na de andere pil inslikt.

In de uitzending zegt zoon Albert Heringa: „Ik was me ervan bewust dat het niet mocht.” Een familielid noemt in de documentaire de hulp van Heringa „een daad van liefde.”

De door de verdediging opgeroepen getuige-deskundige prof. dr. H. Manschot, emeritus hoogleraar filosofie en ethiek aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht, zegt tegenover deze krant dat Albert Heringa een „goede daad” heeft verricht. „Hij heeft zijn morele overwegingen boven de wet gesteld. Hij vond dat hij zijn moeder moest helpen.”

Geen impuls

Manschot, die in het verleden deel uit maakte van een regionale toetsingscommissie euthanasie, spreekt tegen dat ruimere mogelijkheden voor euthanasie een doodscultuur in de hand werken. „Bij een doodswens is zorgvuldigheid geboden. Er mag geen sprake zijn van een impuls.”

Manschot, die honderden euthanasiedossiers bestudeerde, vindt dat niet-artsen moeten kunnen helpen bij iemands zelfdoding. „Je kunt denken aan een groep mensen die om iemand heen staat, stervenshulpbegeleiders. Zoals een pastor, een humanistisch raadsman of -vrouw, of een psychotherapeut.” De zaak tegen Heringa gaat op 24 september verder.