De juridische basis van een actie noemt hij „zeer wankel”, omdat er geen goedkeuring is van de VN-Veiligheidsraad. Alleen bij zelfverdediging mag er zonder VN-mandaat geweld worden gebruikt. In alle andere gevallen moet de Veiligheidsraad daar volgens het VN-Handvest toestemming voor geven.

De Hoop Scheffer noemt het „frustrerend” dat de ophanden zijnde aanval „niets” zal opleveren. De „tik op de neus met kruisraketten” zal niet worden vervolgd door een politiek traject. „Het compliceert eerder dan dat het iets oplost”, aldus de oud-CDA-
minister, die momenteel hoogleraar is aan de Universiteit Leiden.

Toch adviseert De Hoop Scheffer aan minister Timmermans van Buitenlandse Zaken om uiteindelijk toch maar wel „politieke steun” te verlenen. Nu de internationale consensus zo groot is, „kun je als Nederlandse minister moeilijk achterblijven.”

De Hoop Scheffer is vooral verrast door de Duitse steun. „Ik hoop dat de EU tot een gezamenlijk standpunt komt, al heb ik dat maar zelden meegemaakt.”

De oud-diplomaat benadrukt wel dat de Amerikaanse bewijzen dat Assad de chemische aanval heeft gepleegd, ook werkelijk kloppen.