„Maar het zij verre van mij dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus, door welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld.”

Paulus wil niets anders dan roemen in het kruis van onze Heere Jezus Christus. Wat moet men verstaan onder het kruis van onze Heere Jezus Christus, waarin Paulus zijn enige roem stelde?

De grote kerkhervormer Luther denkt dat Paulus als een getrouw discipel, nadat hij het kruis van Christus op zich genomen had en zijn Heere en Meester volgde, in de smaadheden en vervolgingen die hij om de Naam van Christus moest ondergaan, zijn enige roem stelde. Zeker, had ooit iemand stof om te roemen in de verdrukkingen dan was het Paulus, die als het ware de littekens van Jezus in zijn lichaam droeg (Gal. 6:17). Hij kon zich dus terecht verblijden dat hij verwaardigd werd in zijn vlees te vervullen de overblijfselen van de verdrukkingen van Christus (Kol. 1:24).

Trouwens, hij roemt in en geeft zelfs een opsomming van al de smaadheden, verdrukkingen en vervolgingen die hij om de naam van Christus heeft ondergaan. Dat hij door de Joden vijfmaal veertig slagen min één heeft ontvangen, driemaal met roeden is gegeseld, eenmaal is gestenigd, driemaal schipbreuk heeft geleden en een hele nacht en dag in de diepte heeft doorgebracht. Dat er tijdens het reizen vaak gevaren dreigden: van rivieren, van moordenaars, van joden, van heidenen, in de stad, in de woestijn, in de zee en onder de valse broeders (2 Kor. 11:24-26).

Christiaan Salomon Duitsch,

voormalig rabbijn en predikant 
te Mijdrecht

”De geluksstaat”, 1779)