De roemruchte Berlusconi is klein van stuk, maar behoort tot de figuurlijk grootste Italianen van onze dagen. De jurist en mediamagnaat is volgens schattingen goed voor 6,75 miljard euro en niemand is sinds de Tweede Wereldoorlog langer premier van Italië geweest.

De op 29 september 1936 geboren Berlusconi begon zijn werkzame leven als entertainer op cruiseschepen. Toen hij in 1994 premier werd, leidde hij een imperium dat kranten, televisie- en radiostations, filmbedrijven, voetbalclubs, advertentiebureaus, verzekeraars, voedselbedrijven en projectontwikkelaars omvat. Hij is eigenaar van circa 150 ondernemingen, inclusief de voetbalclub AC MiIan.

Begin 1994 deed il Cavaliere (‘de ridder’, omdat hij een staatsonderscheiding heeft ontvangen) zijn intrede in de politiek als leider van Forza Italia (Hup Italië). Hij zei het niet openlijk, maar een belangrijke reden om de politiek in te gaan was om zijn zakenimperium en vooral zijn televisiezenders te beschermen. Hij vreesde de indiening van een wet die hem een of meer zenders zou ontnemen. De coalitie met Forza Italia won de verkiezingen en Berlusconi werd in april 1994 premier. Sinds 2007 heet zijn centrumrechtse politieke vehikel Volk van de Vrijheid (PDL).

Hij werd in mei 1994 premier in een coalitie met de radicaalrechtse Nationale Alliantie en de separatistische Lega Nord. De regering hield slechts 7 maanden stand. In 2001 keerde hij echter terug als premier. Hij hield het vol tot de verkiezingen van 2006, die hij van Romano Prodi verloor.

In 2008 vormde Berlusconi opnieuw een coalitieregering met de Lega, die ruim 50 keer een vertrouwensstemming in de Kamer overleefde. In 2011 moest hij toch opstappen door de instelling van het zakenkabinet van Mario Monti, dat Italië van de financiële ondergang moest redden. Vorig jaar kondigde hij aan opnieuw premier te willen worden.

De voortvarendheid waarmee Berlusconi zijn zakenimperium opbouwde, kenmerkt het beleid van zijn coalitieregeringen niet. Zijn positie werd ondermijnd door wrijvingen in de coalitie, seksschandalen, processen over onder meer vermeende corrupte praktijken en tal van verbale flaters.

Hij heeft sinds 2008 veel nagelaten om Italië gezond door crises te loodsen. Italië is de grootste economie van de probleemlanden in het zuiden van de eurozone. In tegenstelling tot landen als Griekenland en Portugal is Italië volgens velen „te groot om te redden”.