Invloed Europese consumptie op ontbossing is groot
BRUSSEL (IPS). De invloed van de Europese consumptie op de wereldwijde ontbossing is veel groter dan tot nog toe werd aangenomen. Dat blijkt uit een recent gepubliceerd rapport van de Europese Commissie.
Ondanks het voornemen van de Europese Unie om de tropische ontbossing tegen 2020 met de helft te hebben teruggedrongen, blijft de Unie veel meer goederen importeren die met de ontbossing verband houden dan verwacht. Het gaat daarbij niet alleen om hout en papier, maar ook om bijvoorbeeld palmolie uit plantages waarvoor bossen zijn gerooid.
Tussen 1990 en 2008 consumeerde Europa maar liefst meer dan 9 miljoen hectare woud, vergelijkbaar met drie keer de oppervlakte van België. De cijfers zijn ook nog eens aan de bescheiden kant, want er is in de studie geen rekening gehouden met de groeiende vraag naar biobrandstoffen, die op zich een belangrijke motor vormt voor de ontbossing.
De EU doet het daarmee een stuk minder goed dan andere geïndustrialiseerde gebieden. Oost-Azië, met Japan en China, importeerde in dezelfde periode 4,5 miljoen hectare, en Noord-Amerika 1,9 miljoen. De studie van de Commissie, met de naam ”The impact of EU consumption on deforestation”, toont aan dat vooral palmolie en soja belangrijke drijfveren van ontbossing zijn.
„Als we ons aandeel in dit wereldwijde probleem serieus willen aanpakken, moeten de Europese Commissie, de lidstaten en het Europees Parlement in actie komen en het beleid aanpassen dat wordt gevoerd rond de consumptie van grondstoffen uit tropische wouden”, aldus Anke Schulmeister van het Wereld Natuur Fonds (WWF). „Het is niet goed als de beleidsmakers hun hoofd in het zand steken en het probleem negeren.
„Het is een spijtige waarheid dat grote delen van de Europese landbouwgrondstoffen afkomstig zijn uit de exploitatie van ontbost gebied”, zegt ze. „Het is duidelijk dat onze bijdrage aan de klimaatverandering en het wereldwijde verlies aan biodiversiteit veel groter is dan we tot nog toe dachten.
We moeten onze ecologische belasting verminderen en kijken naar de schade die onze consumptie aanricht. Ook dienen we de standaarden op te leggen die nodig zijn om te verzekeren dat landbouwgewassen en vee in de EU efficiënt en duurzaam gekweekt worden.”