Dat Nederland onlangs geld inzamelde voor de slachtoffers van de Syrische burgeroorlog, waarderen ze zeer. Maar omdat die hulp juist de christelijke minderheid in het land nauwelijks bereikt, besloten Shamas en Aygur onlangs zelf de handen uit de mouwen te steken.

„Het probleem is dat Syrische christenen niet naar de reguliere kampen vluchten omdat zich daar incidenten hebben voorgedaan met moslims. Velen vluchten daarom naar de christelijke kloosters in Zuidoost-Turkije.”

Na wat brainstormsessies stelden Shamas en Aygur vast dat vooral de financiële nood hoog is. „Levensmiddelen zijn schaars en duur in het gebied. Wat wij willen is geld inzamelen om financiële steun te kunnen bieden.”

Ze richtten daartoe de Stichting Help Christenen in Syrië (HCS) op. Notaris, Kamer van Koophandel; alles verliep op rolletjes. Maar wat een formaliteit leek, het openen van een betaalrekening, bleek de bottleneck, zegt Shamas. „De banken weigeren een rekening voor ons te openen.”

In eerste instantie gaven ING Enschede en Rabobank Hengelo het economische embargo voor Syrië op als reden, waardoor zij geen financiële transacties naar Syrië zouden mogen uitvoeren. Maar volgens Shamas wordt er door hen geen enkele wet geschonden. „We hebben aangegeven ons geheel te richten op de grote groep Syrische christenen die gevlucht is naar Turkije. Alles wat we doen, betreft die regio.”

Toch bleven de banken weigeren. In een brief stelt ING als lijn te hebben om dergelijke initiatieven waarbij „hoogrisicolanden” als Syrië betrokken zijn „niet langer te faciliteren vanwege de sterk verhoogde kosten.” Rabobank stelde landelijk besloten te hebben niet „de vingers te willen branden” aan transacties rond dergelijke gebieden.

Onbegrijpelijk, meent Shamas. „Banken lopen ermee te koop dat ze in goede doelen investeren. Maar waarom dan geen stichting helpen die mensen steunt in zeer moeilijke tijden? En als het de kosten zijn, willen wij best wat meer betalen. Maar ze hebben er gewoon geen trek in. Welke functie heb je dan nog als bank? Van verschillende kanten hebben we al te horen gekregen dat mensen willen doneren. Maar zonder rekening kunnen we niets.”

Rabobank Hengelo reageert niet op de kwestie. Een ING-woordvoerder stelt dat hij „niets kan en mag zeggen” over relaties met klanten. Of het nieuw beleid is om vanwege de kosten niet langer nieuwe stichtingen te bedienen, wil hij niet bevestigen.

CDA-Kamerlid Omtzigt noemt het „bizar” dat banken de regels interpreteren alsof er geen hulp gegeven kan worden aan mensen in Syrië en zelfs niet aan Syrische vluchtelingen in Turkije. „De banken lijken zich te verschuilen. Er is niet eens een wapenembargo meer naar de oppositie in Syrië, laat staan een bankembargo. Ik zal deze banken aanspreken op hun verantwoordelijkheid en het anders in de Kamer aankaarten.”