Turner tot Appel; onder die titel heeft het museum ter gelegenheid van de heropening topstukken uit zijn vaste collectie bijeengebracht. Volgens directeur Ralph Keuning –sinds 2007 verbonden aan het museum– is de opzet van deze tentoonstelling anders dan voorheen. De vierkante grote zaal biedt een overzicht van de topstukken; in de aangrenzende kleine kabinetten wordt ingezoomd op andere, minder bekende werken van de kunstenaars uit de grote zaal.

De vaste werken van het museum bestaan voor een groot deel uit de collectie moderne en hedendaagse kunst van de provincie Overijssel. Sinds 1993 draagt de Fundatie zorg voor die verzameling. Belangrijk onderdeel daarvan is de collectie-Citroen, bijeengebracht door kunstenaar en verzamelaar Paul Citroen (1896-1983). De kunstwerken beslaan de periode 1900-1965 en bevatten onder andere werken van Jacoba van Heemskerck, Charley Toorop, vroege werken van Appel, Jorn en Corneille en werk van kunstenaar Citroen zelf.

Weimar

De Fundatie heeft dankzij de uitbreiding met twee verdiepingen naast de presentatie van de vaste collectie plaats voor drie exposities. Met de tentoonstelling ”Dans op de vulkaan, kunst en leven in de Republiek van Weimar” pakt het museum flink uit en sluit ermee aan bij de vaste collectie. Onder meer Franz Marc, George Grosz en Käthe Kollwitz hangen daar.

Het geheel geeft een indringend beeld van de Republiek van Weimar (1918-1933), Duitse geschiedenis die begon met het einde van de Eerste Wereldoorlog en eindigde toen Hitler in 1933 aan de macht kwam. De cultuur bloeide; kunstenaars kwamen met gedurfde experimenten. Zowel op doek, op het toneel als in de film.

Maar de periode kenmerkt zich ook door armoede, zwarte handel en machtsstrijd tussen diverse bevolkingsgroepen; het is allemaal terug te zien in de tentoonstelling. Die tekent een korte tijd „waarin extremen van kunst, politiek en wetenschap elkaar ontmoeten en bevruchten”, aldus de catalogus.

Krabbé

„We willen een groot en divers publiek bereiken”, zegt directeur Keuning. Dat blijkt uit de insteek van de drie tijdelijke tentoonstellingen. Met foto’s en het kersverse filmwerk van Pieter Henket doet het museum een gooi naar jong publiek. De 34-jarige fotograaf is bekend door een foto van popzangeres Lady Gaga.

Het Zwolse museum profileert zich met werken van gevierde kunstenaars. Naast Turner, Weimar en Henket is ook acteur en kunstenaar Jeroen Krabbé weer vertegenwoordigd. Eerder trok de Fundatie met hem veel bezoekers. Wellicht vroeg Keuning daarom opnieuw Krabbé, die speciaal voor deze gelegenheid nieuw werk maakte.

Dat Krabbé-imago knaagt aan de status van de Fundatie. Het heeft er alle schijn van dat Keuning met bezoekersaantallen wil bewijzen dat hier, ver buiten de Randstad, een museum van formaat is dat het provinciale niveau overstijgt.

Eigen kleur

Het Zwolse museum heeft met Appel, Citroen en anderen een schitterende eigen collectie. Daar past Krabbé slechts met moeite tussen. Een kunstminnende bezoeker verwacht bij de Fundatie een uitgesproken ideologie en een krachtige missie. Mogelijk zit daar de haper. Er staat niet veel meer op papier dan: „Museum de Fundatie wil de passie voor de beeldende kunst overbrengen op een groot en breed publiek.”

Zou het museum meer werk maken van een eigen kleur en gezicht, dan zou het vanzelf meetellen in museaal Nederland. Aan de futuristische opbouw van architect Henket zal het niet liggen.