Luid zingen en bidden in Algerije
Wie aan christenen in Algerije denkt, zal wellicht voor zich zien dat huizen op slot gaan voordat de Bijbel opengaat. Het tegendeel is waar. „Ramen en deuren staan open, zodat mensen buiten mee kunnen luisteren.”
In april bezocht Robert-Jan Sterk, directeur van Operatie Mobilisatie, Algerije. Hij ontmoette christenen en bezocht een kerkdienst.
Hij is onder de indruk van de dienst. „Het is bijna onwerkelijk dat er honderd ex-moslims zingen, bidden en Jezus belijden. Deze kerken met nieuwe christenen trekken mensen aan. Ik stond achter in het gebouw toen een jongen me aansprak. Hij vond het spannend om zomaar een kerk binnen te lopen. Maar hij zei dat hij vaker terug wilde komen.”
Kerken worden in Algerije geaccepteerd en hebben een officiële status. Het gebouw van het Algerijns Bijbelgenootschap staat tussen allerlei mediabedrijven in het centrum van de hoofdstad Algiers. „In steden, met name in het noordelijke gebied Kabyle, worden zelfs nieuwe kerken gebouwd. Natuurlijk is er vervolging, tegenstand en intimidatie. Maar ik zag er ook een enorme nieuwsgierigheid naar het christelijk geloof.”
Christelijke radio- en tv-zenders bereiken veel mensen in de Arabische wereld. „De predikant die mij begeleidde, broeder Yussef, vertelde dat de Egyptische christen Zakaria Botros in tv-programma’s de Koran onder kritiek stelt. Botros heeft een enorme impact in Algerije. De predikant was er vast van overtuigd dat de groei van het christendom uiteindelijk geen mensenwerk is, maar Gods werk.”
Het christendom heeft vooral ingang gevonden bij het Berbervolk Kabyle. „Kabyle worden door Arabieren beschouwd als tweederangsburgers. Volgens hen zijn ze geen goede moslims, omdat ze varkensvlees eten en minder moeite hebben met het drinken van alcohol. Ik denk dat de overheid daarom niet veel interesse had in deze bevolkingsgroep.”
Hebben christenen het niet zwaar na de Arabische lente?
„Algerije heeft een turbulente geschiedenis. Duizenden Algerijnen kwamen in de vorige eeuw om door binnenlandse onlusten rond de onafhankelijkheid in de jaren 50 en 60 en tussen islamitische bewegingen en de regering in de jaren 90. Mensen hebben geen zin meer in revolutie. In het Midden-Oosten worden bovendien gevestigde kerken en bevolkingsgroepen die al jarenlang christelijk zijn, in een hoekje gedrukt. Algerije telt bijna alleen christenen die zich één of twee generaties geleden tot het christelijk geloof bekeerden.”
Hoe gaan christenen in Algerije om met vervolging?
„Ik ontmoette een man die negen keer in de rechtszaal heeft gestaan vanwege overtreding van een wet die evangelisatie bij moslims strafbaar stelt. Tot op heden is hij niet gearresteerd. Hij wijst erop dat mensen uit eigen beweging de kerk binnenstappen. Bij Algerijnse christenen zoals hij merk ik dat ze het een eer vinden om christen te zijn en daarom ook te moeten lijden. Ze schamen zich het Evangelie niet. In Nederland kunnen we veel leren van hun uitgesproken levensstijl.”
Christelijke opwekking
Algerije maakte vanaf de jaren 1980 een christelijke opwekking mee. Vooral onder de Kabyle, de oorspronkelijke Berberbevolking van Algerije en enkele andere Noord-Afrikaanse landen, kwamen velen tot geloof. Nu bedraagt het aantal christenen in Algerije ongeveer 100.000 op een bevolking van ongeveer 37 miljoen.
In het land zijn de meesten moslim, velen alleen in naam. Het land heeft echter ook een christelijk verleden. Kerkvader Augustinus was een Algerijn. Ook de Rooms-Katholieke Kerk had er voet aan de grond, door de Franse kolonisatie. Sporen daarvan zijn terug te vinden in kerkruïnes en voormalige kerkgebouwen.
Robert-Jan Sterk van Operatie Mobilisatie voorziet dat kerken op korte termijn enorm zullen groeien. „Ik hoorde van christenen dat ze voortdurend bidden om eenheid in deze jonge kerken. Algerijnse christenen zouden overigens van zeer grote waarde kunnen zijn voor de moslimwereld, omdat ze de cultuur van binnenuit kennen.”