Maar het beroep dat zowel zijn vader als grootvader uitoefende, bood achteraf toch niet de uitdaging die hij zocht en met een managementdiploma op zak van het prestigieuze opleidingsinstituut INSEAD in het Franse Fontainebleau ging hij aan de slag als consultant. Eerst bij McKinsey, toen bij een bureau waarvan hij medeoprichter was en vervolgens in een leidinggevende functie bij het internationale marketing- en communicatiebureau Young & Rubicam.

Vandaar uit maakte hij in 2001 de overstap naar de NS-directie, die op dat moment te maken had met rijdend personeel dat in opstand was gekomen tegen het zogenoemde ‘rondje rond de kerk’, het binden van machinisten en conducteurs aan één route.

Meerstadt besloot meteen bij zijn aantreden zijn machinistendiploma te halen. „Je moet het mede zien in het tijdsgewricht waarin ik bij het bedrijf kwam. Intern leefde heel erg de vraag of de directie wel contact had met de werkvloer. Dit leek mij een elegante manier om kennis te maken”, zei hij hierover destijds in het VNO-NCW-blad Forum.

In 2009 volgde zijn benoeming als president-directeur van de NS als opvolger van Aad Veenman. „Dit is een geweldige klus”, zei de nieuwe baas van het spoorbedrijf. Hij formuleerde zijn ambities: groei van het aantal reizigers in Nederland en het versterken van de positie van de NS in Europa. En hij zag af van een salarisgroei van circa 10 procent.

Meerstadt kreeg als topman met vrijwel alles te maken, wat leiding geven aan het nationale spoorbedrijf uitdagend en volgens sommigen tot een onmogelijke klus maakt, zoals strenge winters, uitpuilende treinen, ontevreden reizigers, een treinongeluk, ruzie met spoorbeheerder ProRail en van uit de heup schietende politici.

De topman, die er inderdaad in slaagde het binnenlandse reizigersverkeer te laten groeien, stapt op na bijna 12 jaar in de leiding van de NS te hebben gezeten. Volgens het spoorbedrijf omdat hij „toe is aan nieuwe stap”. Maar het heeft er alle schijn van dat het ongekende fiasco met de Fyra hem zwaar wordt aangerekend.