Genieten van wolken, wind en water tijdens Nationale Sleepbootdagen
VIANEN. Een peuter was vrijdagmorgen niet weg te slaan bij de eindeloze rij sleepboten rond Sluiseiland in het Utrechtse Vianen. „Nog even, opa”, smeekt het jochie. „Ik wil bij die grote boot daar kijken.”
Het kereltje krijgt steun van een paar schippers. „Laat hem nog even genieten, opa”, pleiten ze, „het duurt twee jaar voor we weer terug zijn.” Opa lacht toegeeflijk en kuiert bedaard achter zijn kleinzoon aan. „Maar wel oppassen voor het water, hé. Blijf op het pad lopen.”
Op de Nationale Sleepbootdagen in Vianen, een evenement dat donderdag begon en ook zaterdag nog is te bezoeken, vergapen ouders, opa’s en oma’s met (klein)kinderen en groepjes senioren zich aan de circa 200 sleepboten en opduwers. Rond deze attractie heeft de organisatie een compleet programma gebouwd met onder meer oude motoren, stoommachines, modelbouwschepen, het Vuurtorenmuseum en het Binnenvaartmuseum uit Dordrecht, terwijl ook de marine aanwezig is. Er worden tal van demonstraties, wedstrijden en behendigdheidsproeven met de sleepboten gehouden.
Via een braderie en een kermis, een concert en de openstelling van de Grote Kerk pogen ook ondernemers, middenstanders en verenigingen in de Brederodestad een graantje mee te pikken. „Maar het gaat om de sleepboten”, vertelt een rasechte Vianees. „De rest is bijzaak. Naast de paardenmarkt is dit de grootste attractie van onze stad. De Sleepbootdagen worden hier om de twee jaar gehouden. In 2011 kwamen er 120.000 toeschouwers op af.”
Al is het op deze grijze vrijdagmorgen nog betrekkelijk rustig. „Gisteren kon je hier over de hoofden lopen. En ’s zaterdags is het ook altijd druk. Vandaag komen de echte liefhebbers. Ik vind het best, ik houd niet zo van drukte. Wind, wolken en water. En die sleepboten. Dat is genoeg. Ik geniet met volle teugen.”
Dat geldt ook voor schipper Haakman uit Andijk. De Noord-Hollander loopt op z’n gemak rond en groet oude bekenden. „Ik heb vandaag gemengde gevoelens. Ik heb zelf een sleepboot en ben vaste klant op deze dagen. Het ene jaar hier; het andere jaar in Zwartsluis. Dit keer kan mijn boot er niet bij zijn. Mijn vriendin is pas geopereerd. Een nieuwe heup. Maar ik kon het niet laten om langs te gaan. Even de sfeer proeven.”
Iets verderop neemt een sleepboot z’n plek in na een tochtje. Een collega geeft aanwijzingen. „Recht houwe, Arie.” Dordtenaar Cové staat het op zijn gemak te bekijken. „Ik lig met m’n jachtje verderop. We zijn met acht personen en maken er om de twee jaar een uitje van. Ik vind die bootjes prachtig, maar ik kom ook vanwege de sfeer. Het is erg gemoedelijk: binnenvaartschippers onder elkaar.”
Een van de hoogtepunten van het driedaagse evenement was de verlichte avondvaart op de Lek gisteren. Na afloop van die tocht werden de prijswinnaars van de wedstrijd ”Mooiste sleepboot en opduwer van 2013” bekendgemaakt. Schipper Van Wijngaard uit De Meern had al op voorhand niet de illusie dat hij dit jaar de gelukkige is. „Maar ik vind het prachtig om hier te zijn. Bijna alle sleepbooteigenaren zijn lid van de Vereniging de Motorsleepboot. We hebben zo’n 740 leden en delen onze liefde voor sleepboten. Met elkaar houden we dit historisch erfgoed in stand. Leuk om elkaar te zien en ervaringen uit te wisselen. De sfeer is perfect. Dit is voor mij een tweejaarlijks hoogtepunt.” Naar Zwartsluis gaat Van Wijngaard niet altijd. „Dat is weer een stuk verder weg. Dat kost heel wat extra brandstof.” De schipper uit De Meern vaart gemiddeld 150 uur per jaar. „In totaal zo’n 1500 kilometer. En verder ben ik vooral druk met onderhoud. We blijven poetsen. Die boten hebben zo’n geweldige vorm en uitstraling.”
Hij wijst op een paar kleine bootjes aan de overkant van het water. „Die opduwers zie je steeds vaker. Meestal zitten daar jonge gasten in. Ik denk dat die van lieverlee ook in een sleepboot terechtkomen. Die nemen het later van ons over.”
Donkere wolken pakken zich samen boven Sluiseiland. De wind wakkert aan. De eerste druppels vallen. Opa en kleinzoon spoeden zich naar huis. Het mannetje kijkt nog een laatste keer over zijn schouder. „Vanmiddag weer, opa?”
www.nationalesleepbootdagen.nl