Pogingen om het van tevoren eens te worden over een kandidaat die op brede steun kan rekenen, zijn tot nu toe op niets uitgelopen. In arren moede hebben politici herhaaldelijk geprobeerd de zittende en zeer populaire president Giorgio Napolitano over te halen om aan te blijven voor een tweede ambtstermijn. De oud-communist liet zondag voor de zoveelste keer weten dat hij niet beschikbaar is. Hij vindt zichzelf te oud: Napolitano wordt in juni 88.

Een complicerende factor is dat de presidentsverkiezingen nauw verweven zijn met de vastgelopen kabinetsformatie. Na de parlementsverkiezingen in februari is het nog steeds niet gelukt om een nieuwe regering te vormen. Dit terwijl Italië zwaar gebukt gaat onder de economische crisis, met een torenhoge staatsschuld en een enorme werkloosheid, vooral onder jongeren. Het zou juist belangrijk zijn dat het land laat zien dat het een stabiele regering heeft. De derde economie van de eurozone is sterk afhankelijk van de financiële markten omdat het land steeds weer delen van de staatsschuld moet herfinancieren. Bij gebrek aan vertrouwen in de stabiliteit van het Zuid-Europese land kan de rente tot onaanvaardbare hoogte oplopen.

De leider van centrumrechts, ex-premier Silvio Berlusconi, leek vorige week de weg te openen naar een compromis. Hij gaf zijn verzet op tegen opnieuw een linkse president, in ruil voor regeringsdeelname. Daarmee veroorzaakte hij een diepe crisis in de centrumlinkse Democratische Partij (PD) van ex-communisten en progressieve katholieken.

Partijleider Pier Luigi Bersani, die in de Kamer een absolute meerderheid heeft, maar nog onvoldoende steun heeft in de Senaat, wil niet met de door schandalen omgeven Berlusconi in zee, maar sommige partijleden vinden dat dat in het belang van het land maar moet. Er werd al gepraat over een mogelijke splitsing van de partij.

Berlusconi wierp in het weekend een nieuw obstakel op door zijn veto uit te spreken tegen ex-premier Romano Prodi, die voor zowel links als rechts een aanvaardbare president had kunnen zijn. In sociale media is ondertussen een beweging op gang gekomen om eindelijk eens een vrouw tot president te kiezen. Oud-eurocommissaris Emma Bonino gooit hoge ogen in de peilingen.

In de eerste drie stemrondes is een tweederdemeerderheid nodig die naar verwachting niemand gaat halen. Daarna volstaat een absolute meerderheid.