Een sok. Dat was de bergplaats voor 92 bolletjes drugs. De man bij wie de sok werd aangetroffen, bleek ook een drugsbolletje in zijn ontlasting te hebben. Hij kwam van Aruba. De man staat voor de politierechter op de Schipholrechtbank.

De verdachte zou onder druk zijn gezet om te smokkelen. Er zou zijn gedreigd dat zijn kind wat zou overkomen. Politierechter A. Rutten, een oudere magistraat, heeft twijfels bij het verhaal van de man. De man wordt veroordeeld voor drugssmokkel en krijgt zeven maanden cel.

Een andere zaak betreft de invoer van afbeeldingen van dierenporno vanuit Suriname. De verdachte, niet aanwezig ter zitting, heeft eerder verklaard „nieuwsgierig” te zijn. De verdachte is al meer keren veroordeeld. In 2009 werd hij bijvoorbeeld bestraft voor hennepteelt. Politierechter Rutten veroordeelt hem nu tot 500 euro boete, waarvan de helft voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar.

Paspoort

Een vervalst paspoort staat centraal in weer een andere zaak bij de politierechter. In het reisdocument is een andere foto gestopt. Verdachte is een Iraakse vrouw. Ze zou het reisdocument voor 400 dollar hebben gekocht. De vrouw, niet aanwezig, zou Irak zijn ontvlucht, omdat haar oom haar zou hebben mishandeld. Een asielverzoek van de vrouw is afgewezen.

Losse handjes heeft een dertiger, afkomstig uit Koeweit of Jordanië („dat is me niet duidelijk”, aldus de rechter) en woonachtig in Eindhoven. Hij wordt verdacht van diverse diefstallen op Schiphol. Op eerste kerstdag 2012 zou hij flesjes parfum uit de schappen hebben gegrist. Ook zou hij een fles whisky hebben geroofd. De man is eerder voor diefstallen veroordeeld.

De advocaat spreekt zijn bezorgdheid uit over de verdachte. „Het gaat helemaal niet goed. Er moet iets gebeuren om dit te laten ophouden. Er moet hulpverlening komen.” Politierechter Rutten veroordeelt de man tot één maand cel. De rechter spreekt van een „buitengewoon hinderlijke rooftocht op Schiphol.” Ook een eerder opgelegde voorwaardelijke celstraf van twee weken krijgt de man opgelegd.

Geen pretje

Een struise, met hoofddoek getooide Surinaamse van 47 jaar neemt ’s middags plaats in het verdachtenbankje op de Schiphol-rechtbank. De aanklacht is dat ze 990,6 gram cocaïne heeft gesmokkeld. Verdeeld over 127 bolletjes. Een en ander kwam aan het licht toen de vrouw op Schiphol landde.

De vrouw is een bekende van justitie. Ze is al meermalen veroordeeld voor drugssmokkel. Ze was actief in de prostitutie. In Brazilië zat ze gevangen. „Dat is geen pretje, maar ik heb het overleefd.” De Surinaamse wil haar leven beteren, zegt ze. „Dit leven kan niet. In Brazilië heb ik het leed van drugs gezien.” In dat land hielp ze baby’s van zieken en verslaafden. „Ik ben mezelf iemand van waarde gaan voelen.” Ze wil werken voor de kost. In het huis van bewaring is ze afdelingsreinigster. De 47-jarige vrouw woont bij haar moeder.

Het verleden van de Surinaamse is treurig makend, betoogt haar advocate. „Wat heb ik het goed getroffen als ik de verschrikkelijke situatie zie waarin de vrouw is opgegroeid. Een moeder die verslaafd is aan alcohol. Zelf zat ze in de prostitutie. Ze heeft een ziekte waardoor ze geen kinderen heeft gekregen. Dat doet haar veel verdriet. Ze heeft niets te verliezen. Hoe kunnen we dat patroon veranderen? We moeten zorgen dat ze wel iets te verliezen heeft. Het liefst gaat ze werken in een kindertehuis. Ze moet leren van zichzelf te houden.”

Officier van justitie F. A. C. Kooper-Gerritsen is er niet gerust op dat de Surinaamse stopt met haar smokkelpraktijken. „Ze heeft in Brazilië gezien wat drugs aanrichten en gaat toch weer smokkelen.” Rechter Rutten legt de vrouw een straf op van negen maanden, waarvan vier maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Ook moet de Surianaamse zich houden aan bepaalde voorwaarden, zoals het accepteren van begeleiding.

Einde verhaal

„Als het knapt, is het bekeken. Einde verhaal.” Die woorden spreekt rechter Rutten tot een dertiger, geboren in Frans-Guyana, een volgende strafklant die honderd bolletjes drugs heeft ingeslikt. De rechter doelt op het risico van een in het lichaam knappend drugsbolletje. De verdachte heeft ook zes bolletjes in zijn achterwerk verstopt. „Ik had geld nodig.”

In 2005 is de man al eens aangehouden met cocaïne. Die zaak is toen geseponeerd. Op het strafblad van de man staan onder meer veroordelingen voor huiselijk geweld, mishandeling en vernieling.

De rechter laat zijn twijfels blijken over de leefwijze van de man. „U had vier telefoons bij u. Dat is een kostbare zaak. Hoorde dat bij de organisatie? De meeste mensen hebben één telefoon bij zich.”

De verdachte ontkent dat hij omgaat met mensen die te maken hebben met cocaïnesmokkel. De persoon die hem aan drugs hielp, kende hem „van heel vroeger.”

De verdachte is diverse keren naar Suriname gevlogen, hetgeen vragen oproept bij de rechter. De man rept van familieomstandigheden: onder anderen zijn moeder is overleden.

Officier van justitie Kooper vindt dat de verdachte „luxeschulden” heeft. „Het gaat niet om iemand in zeer armoedige omstandigheden.” Ze eist acht maanden cel voor de smokkel van 911 gram cocaïne.

De advocate van de man vraagt de rechter een deel van de straf voorwaardelijk op te leggen of een werkstraf te geven. „Dan kan hij eerder naar huis om zijn vriendin te ondersteunen. Zij heeft de zorg voor haar zieke grootmoeder. Als ze nog langer alleen de zorgen voor haar oma moet dragen, is de rek eruit.”

De rechter is onverbiddelijk en vonnist overeenkomstig de eis: acht maanden cel.

De vriendin loopt huilend de rechtszaal uit. „Ze snappen het echt niet.”

Vergissingen

Bijna een halve kilo cocaïne smokkelde een man, afkomstig uit de Dominicaanse Republiek, in zijn lichaam mee naar Schiphol. Verdeeld over 51 bolletjes. De drugs zouden bestemd zijn voor Barcelona.

De man zit al tijden zonder werk. Hij is vader van vier kinderen, die allemaal in Spanje verblijven. Twee van hen zitten in een opvangcentrum. Vader zat in een afkickcentrum. „Iedereen maakt vergissingen.”

„Drugs doet heel veel met gebruikers. U bent ervaringsdeskundige”, zegt de rechter. Die legt, conform de eis, vijf maanden cel op.

Cafetaria

Wist een 37-jarige man uit Ecuador dat er 1322 gram cocaïne in de wand van zijn koffer zat verstopt? Nee, zegt hij, en hij zweert daarbij op de hoofden van zijn kinderen.

De koffer had hij sinds een week in huis, zo luidt het verhaal van de verdachte. Iemand gaf hem die koffer. Die persoon had hem werk in een cafetaria in Holland aangeboden.

Rechter: „U had geen naam en adres.”

Verdachte: „Ik heb een naam van een cafetaria.”

Rechter: „Nee, u kreeg de naam van een hotel.”

De rechter heeft nog wel meer op te merken. „U spreekt geen woord Nederlands. Wat moet u in Nederland, met meer dan 500.000 werklozen?”

Verdachte: „Ik ben voor de gek gehouden.”

Rechter: „Op uw ticket staat dat u na een maand zou terugkeren. Hoe verhoudt zich dat met uw verhaal dat u hier zou gaan werken?”

Verdachte: „Ik zou het hier proberen.”

De officier van justitie noemt het verhaal van het baantje in Nederland „ongeloofwaardig.” „Verdachte heeft een baan als chauffeur. Hij heeft een vrouw en drie kinderen. Er is geen noodzaak om een sprong te maken naar een ander land.”

De advocaat heeft nog een ijzer in het vuur en toont beelden van een aanstaand kind van de man uit Ecuador.

Of die foto’s de rechter milder stemmen, is de vraag. De rechter acht bewezen dat de man uit Ecuador opzettelijk cocaïne heeft gesmokkeld. Het vonnis: tien maanden cel.

Vooral drugszaken

De Schipholrechtbank behandelt zaken die een link hebben met Schiphol. Het gaat voor een belangrijk deel om zaken rond drugssmokkel. Van de 1759 zaken vorig jaar betrof het in 1233 gevallen een drugsdelict, laat de rechtbank Noord-Holland weten. Daarna komen onder meer zaken rond fraude/bedrog (393 zaken), diefstal (59) en zaken rond openbare orde (26). In 2011 hadden 1172 van de 1933 zaken te maken met drugs. In 2010 waren 1552 van de 2218 zaken drugsgerelateerd.

De Schipholrechtbank zetelt sinds enkele maanden in het nieuwe Justitieel Complex Schiphol aan de Duizendbladweg in Badhoevedorp, onder de rook van de luchthaven.