Dat verklaarde de 45-jarige veehouder uit Oudwoude donderdagochtend op de Leeuwarder rechtbank. Bijna veertien jaar na de moord Marianne Vaatstra is dit de dag waarop de familie eindelijk hoort wat er die vroege ochtend van 1 mei 1999 heeft afgespeeld. Naast de aanwezig pers konden 150 mensen de zitting bijwonen. Om kwart over negen vanochtend was de zaal vol, terwijl nog tientallen mensen buiten stonden te wachten.

Jasper S. werd eind november aangehouden na een DNA-verwantschapsonderzoek dat eind september en begin oktober werd gehouden. De dader deed zelf ook mee aan het onderzoek.

Op deze eerste zittingsdag worden de feiten behandeld, de persoonlijke omstandigheden van de verdachte besproken, de slachtofferverklaringen voorgelezen en deskundigen gehoord. Als er tijd over is wordt de strafeis voorgelezen en houdt de advocaat zijn pleidooi. Maar de rechtbank kan besluiten dit naar morgen over te hevelen.

Veel weet S. niet meer van die bewuste nacht. Hij lag beneden te slapen. Er moest een koe afkalven. Door beneden te slapen, zou zijn vrouw niet wakker worden. Hij weet dat hij de wekker heeft gezet, en dat hij in de stal is wezen kijken en zijn fiets heeft gepakt. Welke route hij heeft afgelegd kan hij zich niet meer goed herinneren. De verdachte verklaarde vanochtend dat hij haar tegenkwam op de Jeltingaloane en in een flits dacht: ,Do bist foar my.”

Hij haalde haar in en trok haar van de fiets. Marianne zei: ,Wa bisto?” Ze probeerde zich ook los te rukken. S. had zijn ene hand voor haar mond en met de andere had hij haar vast bij de jas. Hij zag kans zijn zakmes te pakken en open te klappen. Tijdens de worsteling beet Marianne hem in de hand, en misschien, verklaarde hij vanochtend, was dat de aanleiding om haar het mes op de keel te zetten. Toen staakte zij het verzet.

De verdachte verklaarde verder dat hij meerdere malen heeft overwogen om naar de politie te gaan. ,Maar iedereen heeft kunnen zien wat een ophef dat gemaakt heeft. Dat is de reden waarom ik het niet gedaan heb. Mijn daad heeft de familie Vaatstra in het verderf gestort. Ik kon het niet meer veranderen. Ik kon de zaak niet terugdraaien en heb toen besloten het mijn familie te besparen.”