Vorige maand werd de vergunning voor het schenken van koffie en frisdrank ingetrokken. De stichting heeft een jurist in de arm genomen om daar bezwaar tegen te maken.

Een paar jaar geleden kreeg de SDE het idee om het verouderde pand –vlak bij de Grote Kerk– op te knappen. „Dat heeft aardig wat geld gekost en veel vrijwilligers hebben daar hun tijd in gestoken”, zegt penningmeester Friso Goudriaan. „Vanaf het begin werd de gemeente bij de plannen betrokken.” De SDE –een samenwerkingsverband van een groot aantal kerken in Dordrecht– kreeg zowel mondeling als schriftelijk toestemming voor de verbouwing én de invulling van een activiteitenprogramma.

Een jaar geleden ging het vernieuwde centrum van start. In het pand werd een scala aan activiteiten ontplooid. Onder het motto ”Koffie mét” stonden de deuren overdag open voor inwoners en passanten. Goudriaan: „De mensen zijn welkom voor een goed gesprek of om te bidden. Wij zorgen voor een kopje koffie met een wafel.”

’s Avonds waren er activiteiten die vooral op de jeugd zijn gericht. „We hebben het pand verbouwd tot een christelijk jongerencentrum, zodat onze jeugd een eigen plekje in de stad heeft. We zien het als een alternatief voor al die kroegen in de binnenstad. Daar gaat een deel van de christelijke jeugd naartoe. Daarom halen we ze liever hier binnen. Hier kunnen ze elkaar in een positieve sfeer ontmoeten en contacten leggen.”

Een klein jaar ging het goed. Totdat enkele omwonenden gingen klagen over onder andere geluidsoverlast. Onterecht, vindt Goudriaan: „We willen elke vorm van overlast voorkomen en zo veel mogelijk samen met de buurt optrekken. We hebben juist allerlei maatregelen genomen om narigheid te voorkomen.”

De bezwaarmakers werden door de gemeente in het ongelijk gesteld. Een ambtenaar stelde echter vast dat er geen sprake was van horeca die de activiteiten ondersteunde, maar van échte horeca waar geld mee zou worden verdiend. Reden om de al verstrekte vergunning weer in te trekken.

De SDE is stomverbaasd over de handelwijze van de gemeente. „De gemeente ziet ons aan voor een lunchroom of café. Nota bene op basis van een 
paar foto’s, terwijl er toen niet eens activiteiten aan de gang waren.”

Goudriaan benadrukt: „Het gaat ons helemaal niet om de horeca. Het levert ook niks op. Sterker nog: er moet geld bij. Het gaat ons alleen om de aandacht die we de jongeren kunnen geven, om de ontmoeting, om gebed. Naar die invulling is helemaal niet gekeken.”

Dicht hoeft het pand niet, maar er mag niets meer geschonken worden. Zonder koffie met koek, een colaatje en –vooruit– een wijntje blijkt het plots toch minder knus in het centrum aan de Grotekerksbuurt. Al komen er nog wel wat vrouwen samen en wordt ook de workshop ”muzikale fruitmand” –waarbij een oude lp wordt omgevormd tot fruitschaal– nog gegeven.

De politie is alert op activiteiten in het centrum. Goudriaan: „Laatst was er een jeugddienst: pakweg vijftien tot twintig kinderen van 12 tot 16 jaar. Hun fiets hadden ze bij de kerk gezet. Staat er ineens politie voor de deur. Ze hadden gehoord dat er een feest was en kwamen even poolshoogte nemen. Een feest; ’s morgens om tien uur. Terwijl die kinderen daar zitten te bidden.

Die agenten worden ook maar gestuurd, maar het is niet leuk om op zo’n manier samen te komen. We worden op dit moment op een oneigenlijke manier tegengewerkt. Jammer dat door een paar klagende buren het balletje is gaan rollen. Daarom stappen we naar de rechter. We hopen dat die ons gelijk geeft en we hier tot in lengte van jaren ons werk kunnen doen.”