„In tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen was de katholieke geestelijkheid buitengewoon goed voorgelicht. Priesters vormden lange tijd de beroepsgroep met de meeste kennis over seksuele gedragingen”, concludeert Bastiaanse in zijn boek Onkuisheid.

Bastiaanse baseert zich op de Latijnse lesboeken van het grootseminarie en de aantekeningen van bijna afgestudeerde priesterstudenten. De kennis over de ‘tegennatuurlijke onkuisheid’ was bedoeld om in de biechtstoel adequaat te kunnen reageren op bekentenissen van ‘zondaars’.

Of de uitgebreide lessen hebben bijgedragen aan het seksueel misbruik door geestelijken, zegt Bastiaanse niet. In een speciaal hoofdstuk probeert de schrijver wel verklaringen te vinden.

Hij betwijfelt of het celibaat wel zo’n grote rol heeft gespeeld. De strenge en kille seksuele moraal die studenten kregen aangeleerd en de nadruk op onderdrukking van seksuele driften noemt hij een voedingsbodem. „De uitgebreide regels over alles wat naar onkuisheid zweemt, zijn waarschijnlijk een grotere boosdoener geweest.”

Dat priesters vooral minderjarige jongens misbruikten, verklaart hij door het jaren durend seksueel vacuüm waarin zij opgroeiden. „In hun sociaal-seksuele ontwikkeling zijn priesters blijven steken op de jonge leeftijd van de jongens die zij misbruikten. Ze vergrepen zich aan slachtoffers over wie ze volledige macht hadden, maar die in hun kinderlijke onschuld ook geen bedreiging vormden. Tot een volwassen seksuele relatie waren ze niet in staat.”