De meer dan 40 miljoen Kenianen zijn verdeeld in tientallen stammen. Tegenstellingen tussen de etnische groepen zijn in het verleden vaak uitgebuit en aangewakkerd door politici. Na de vorige presidentsverkiezingen in december 2007 kwam het tot ruzie over de uitslag en vermeende fraude. Er volgden weken van politiek en etnisch gemotiveerd geweld: meer dan 1000 Kenianen werden gedood, honderdduizenden van huis en haard verdreven. Het was de grootste geweldsuitbarsting sinds de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië in 1963.

Naast menselijk leed bracht de geweldsgolf het land ook economische schade toe: toeristen die tijdens safari’s het natuurschoon komen bewonderen, zijn in vreedzame tijden een belangrijke inkomensbron voor de grootste economie van Oost-Afrika. Kenia is daarnaast de grootste thee-exporteur ter wereld, Nairobi de belangrijkste zetel van VN-organisaties in Afrika.

In 2007 ging de strijd in de tweede ronde tussen een Kikuyu en een Luo. Deze twee stammen leveren deze keer opnieuw de twee belangrijkste kanshebbers op het presidentenambt: huidig premier Raila Odinga (Luo) en huidig vicepremier Uhuru Kenyatta (Kikuyu), zoon van de eerste president van Kenia, Jomo Kenyatta, een held van de onafhankelijksstrijd.

Pikant detail is dat Kenyatta is aangeklaagd door het Internationaal Strafhof (ICC) in Den Haag, voor zijn rol in het geweld in 2007/’08. Het begin van zijn proces staat gepland voor april, en volgens de ICC-regels moet de verdachte daarbij aanwezig zijn. Kenyatta heeft herhaaldelijk gezegd dat hij dat helemaal geen probleem vindt: hij zou Kenia dan vanuit Den Haag regeren, via telefoon en e-mail. Hij zou het eerste zittende staatshoofd zijn dat in Nederland plaatsneemt in het beklaagdenbankje van een internationaal hof, na de ex-presidenten Slobodan Milosevic, Charles Taylor en Laurent Gbagbo.