Door deze vorm van snelrecht toe te passen, staan verdachten binnen 24 uur voor de rechter. „De ene dag aangehouden, de volgende dag voor de rechter. Dat is het idee erachter”, stelt De Rijck. De snelle afhandeling heeft wat betreft justitie twee voordelen. De verdachte hoort kort na de aanhouding al de straf, terwijl tegelijk het aantal zittingen dat aan dergelijke kleine zaken wordt besteed, afneemt.

De Rijck: „Als iemand wordt aangehouden voor winkeldiefstal zijn er nu in ieder geval twee zittingen: eerst bij de rechter-commissaris en een week of drie, vier later komt de zaak voor. De verdachte is vaak niet eens meer bij die zitting, waardoor het dan een soort administratieve afhandeling wordt.”

Justitie denkt volgens de nieuwe aanpak per week twintig tot veertig verdachten te kunnen berechten. Deze vorm van snelrecht wordt in de Rotterdamse proef alleen toegepast bij simpele zaken. „Er is maar korte tijd voor onderzoek, dus het zal veelal gaan om winkeldiefstallen waarbij geen geweld is gebruikt. Zodra er geweld bij is gebruikt, duurt het onderzoek langer”, aldus De Rijck.

De proef duurt drie maanden en heeft plaats in de Rotterdamse deelgemeente Feijenoord, waar onder meer winkelcentrum Zuidplein staat. Het nabij het winkelcentrum gelegen politiebureau verwerkt volgens justitie betrekkelijk veel aangiften van winkeldiefstal. Als de werkwijze aanslaat, wordt de aanpak ook in andere Rotterdamse wijken geïntroduceerd.

In januari 2000 wilde justitie in Rotterdam ook al aan de gang met het supersnelrecht, maar die proef werd toen uitgesteld omdat er geen geschikte zaken waren. Later dat jaar oordeelde de Hoge Raad dat er geen juridische obstakels zijn voor supersnelrecht, waarbij de verdachten binnen drie dagen en vijftien uur voor de rechter verschijnen. Die beslissing viel nadat in Amsterdam was geprobeerd supersnelrecht toe te passen op drie verdachten van winkeldiefstal. De advocaat van een van hen tekende bezwaar aan, omdat zijn cliënt te weinig tijd zou hebben gehad om zich voor te bereiden.